Antin Juzyczynski

(Przekierowano z Antin Juzyczynśkyj)

Antin Juzyczynski, ukr. Антін Юзичинський - Antin Juzyczynśkyj (ur. 29 stycznia 1815 w Kłodzienku, zm. 25 października 1866 w Przemyślu) – ksiądz greckokatolicki, polityk staroruski, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa.

Antin Juzyczynski
Антін Юзичинський
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1815
Kłodzienko

Data i miejsce śmierci

25 października 1866
Przemyśl

Profesor teologii pastoralnej Greckokatolickiego Seminarium Duchownego we Lwowie
Okres sprawowania

1840-1856

Rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu
Okres sprawowania

1857–1868

Wyznanie

greckokatolickie

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Prezbiterat

1838

Antin Juzyczynski
Data i miejsce urodzenia

1815
Kłodzienko

Data śmierci

październik 1886

poseł na Sejm Krajowy Galicji
kadencja I
Okres

od 15 kwietnia 1861
do 31 grudnia 1866

poseł do Rady Państwa
kadencja I, V
Okres

od 2 maja 1861 - 20 września 1865
do 4 listopada 1873 - 22 maja 1879

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie duchownego greckokatolickiego, syn Semena, proboszcza w Kłodzienku w pow. żółkiewskim[1]. Jego siostra była żoną Julijana Nehrebeckiego. Ukończył gimnazjum, a następnie gr.-kat. Seminarium Duchowne we Lwowie (1838)[2]. Studiował i ukończył teologię na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie w 1841 otrzymał tytuł doktora teologii[1]. Został wyświęcony na księdza w 1838[2]. W latach 1838-1840 był księdzem w katedrze gr.-kat. św. Jura we Lwowie[1]. Następnie profesor teologii pastoralnej i prefekt Greckokatolickiego Seminarium Generalnego we Lwowie (1840-1854)[2]. Był także w latach 1842-1856 adiunktem na wydziale teologicznym Uniwersytetu Lwowskiego[1]. Potem od 1856 profesor teologii pastoralnej a w latach 1857-1868 rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu[2]. Od 1863 kanonik kapituły katedralnej w Przemyślu, najpierw kustosz a od 1882 archidiakon[1]. Po śmierci w 1869 arcybiskupa lwowskiego Spiridona Litwinowicza był kandydatem do tego urzędu.

W 1848 był członkiem Soboru Ruskich Uczonych[2]. Zwolennik opcji panruskiej, moskalofil, członek Matycy Hałycko-Ruskiej, towarzystwa Narodnyj Dom, towarzystwa im Michaiła Kaczkowskiego[2]. Fundator i mecenas pisma «Пролом» ("Przełom)[2].

Poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (15 kwietnia 1861 - 31 grudnia 1866), wybranym w kurii IV (gmin wiejskich) z okręgu wyborczego nr 45 (Żółkiew-Kulików-Mosty Wielkie)[3][4]. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa I kadencji (2 maja 1861 - 20 września 1865) i V kadencji (4 listopada 1873 - 22 maja 1879)[5]. Wybierany był w kurii IV (gmin wiejskich) w kadencji I z okręgu wyborczego XIX (Żołkiew-Kulików-Mosty Wielkie-Bełz-Uhnów-Sokal-Lubaczów-Cieszanów-Rawa-Niemirów), zaś w kadencji V z okręgu wyborczego nr 12 (Przemyśl-Niżankowice-Bircza-Dobromil-Ustrzyki-Mościska-Sądowa Wisznia[5]. W parlamencie był członkiem Klub Ruskiego (Ruthenenklub) a w latach 1873-1879 był jego przewodniczącym[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Juzyczynski (Juzyčyns’kyj), Antoni (Antin) Dr. theol. - Parlamentarier 1848-1918 online [12.06.2020]
  2. a b c d e f g Ігор Чорновол. 199 депутатів Галицького сейму. Львів 2010, с. 193.
  3. Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914. Warszawa 1993. ISBN 83-7059-052-7.
  4. Wykaz Członków Sejmu krajowego królestwa Galicyi i Lodomeryi, tudzież wielkiego xięstwa Krakowskiego 1863. Lwów 1863.
  5. a b Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996, s.

Literatura edytuj

  • Блажейовський Дмитро (Dmytro Błażejowśkyj) Історичний шематизм Перемиської Епархії з включенням Апостольської Адміністратури Лемківщини (1828-1939), Львів, 1995, ISBN 5-7745-0672-X