Antinous Belwederski
Antinous Belwederski – rzymska rzeźba marmurowa z początku II wieku, znajdująca się w Muzeach Watykańskich (Museo Pio-Clementino).
Antinous Belwederski | |
Autor |
nieznany |
---|---|
Data powstania | |
Medium | |
Wymiary |
1,95 m |
Miejsce przechowywania | |
Lokalizacja |
Eklektyczna rzeźba ma 1,95 m wysokości, stylistycznie nawiązuje do twórczości greckiej szkoły Praksytelesa z IV wieku p.n.e.[1][2][3] Została odnaleziona około 1540 roku w ogrodach otaczających Mauzoleum Hadriana[3]. W 1543 roku została nabyta przez papieża Pawła III, który umieścił ją na dziedzińcu watykańskiego Belwederu[2]. Przedstawia stojącego nagiego mężczyznę o melancholijnym wyrazie twarzy oraz opuszczonym wzroku, z płaszczem podróżnym przewieszonym przez lewe ramię i okręconym wokół przedramienia[2][3].
Rzeźba stanowiła źródło natchnienia nowożytnych artystów[1], m.in. Parmigianina, Goltziusa i Poussina, doczekując się licznych kopii i szkiców[2]. Tradycyjnie, prawdopodobnie z powodu miejsca odnalezienia, była uznawana za wizerunek Antinousa, kochanka cesarza Hadriana[1][2]. Interpretację taką zakwestionował Winckelmann, identyfikując przedstawionego mężczyznę z Meleagrem. Dopiero Visconti wysunął akceptowany obecnie pogląd, że jest to posąg Hermesa[2], ukazanego jako przewodnik dusz zmarłych (Psychopompos)[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Antinous Belwederski, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-01-20] .
- ↑ a b c d e f Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 143. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c d The Belvedere Hermes. vatican.va. [dostęp 2016-01-20]. (ang.).