Anton Dobrzensky von Dobrzenitz

czeski arystokrat i austriacki generał i

Anton Dobrzensky von Dobrzenitz (niem. Anton Freiherr Dobrženský von Dobrženitz, cz. Antonín Dobřenský z Dobřenic; ur. 21 marca 1807 w Pradze, zm. 30 sierpnia 1869 tamże) – austriacki generał i baron z czeskiej rodziny szlacheckiej Dobrzenskich z Dobrzenic, członek Zakonu Krzyżackiego.

Anton Dobrzensky z Dobrzenitz
Anton Freiherr Dobrženský von Dobrženitz
Antonín Dobřenský z Dobřenic
Ilustracja
Feldmarschalleutnant Feldmarschalleutnant
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1807
Praga

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1869
Praga

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Austriackiego

Jednostki

1 Pułk Ułanów, 8 Pułk Ułanów

Stanowiska

dowódca 8 Pułku Ułanów

Główne wojny i bitwy

powstanie węgierskie, wojna francusko-austriacka, bitwa pod Solferino

Odznaczenia
Kawaler Orderu Marii TeresyKawaler Orderu Leopolda (Austria)Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie)
Herb baronów Dobrzenskych z Dobrzenitz

Życiorys

edytuj

Anton urodził się w starej czeskiej rodzinie arystokratycznej baronów Dobrzenskych z Dobrzenic. W 1837 roku został uhonorowany tytułem Cesarsko-Królewskiego Szambelana (K.K. wirkliche Kämmerer)[1].

Odbył służbę wojskową w 1 i 8 Pułku Ułanów. Brał udział w tłumieniu powstania węgierskiego w 1849 roku. W 1851 został awansowany do stopnia pułkownika i mianowany komendantem 8 Pułku Ułanów, a w 1857 dowódcą brygady (brygadierem) w Krakowie ze stopniem generała majora. Brał udział w wojnie z Francją w 1859 roku, gdzie wsławił się podczas bitwy pod Solferino, za co został odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Marii Teresy. W 1865 roku awansowany na stopień generała dywizji w stanie spoczynku[a]. Był związany z Zakonem Niemieckim, w którym otrzymał godności komtura (Kommentur)[2] i wielkiego baliwa (Groß Ballei)[3].

Ze względu na wysoki wzrost (6 stóp i 4 cale, tj. 200 centymetrów[b]) nazywany był najwyższym człowiekiem armii (größter Mann des Heeres)[3].

Zmarł 30 sierpnia 1869 roku w Pradze. W trakcie uroczystości żałobnych w domu zmarłego od zbyt blisko postawionej lampy zapaliły się poduszki, w wyniku czego ciało Antona uległo spaleniu do tego stopnia, że nie można było go rozpoznać. Z tego powodu trumna, wystawiona przy pogrzebie na katafalku, pozostała, wbrew panującej tradycji, zamknięta[3].

Awanse

edytuj

Odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj
Wykaz literatury uzupełniającej: Anton Dobrzensky von Dobrzenitz.
  1. a b FML-Char. ad hon. u. pens. (Feldmarschalleutnant-Charakter ad honores und pensioniert).
  2. Stopy i cale wiedeńskie.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj