Antoni Galiński

Antoni Galiński, ps. „Stefan”, „Mirski” (ur. 5 maja 1888 w Kielcach, zm. 28 grudnia 1949 w Katowicach) – działacz socjalistyczny i komunistyczny, poseł do Sejmu Ustawodawczego 1947–1949, II sekretarz Komitetu Wojewódzkiego (KW) PPR od 1946.

Antoni Galiński

Data i miejsce urodzenia	5 maja 1888 Kielce
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1949 Katowice
Poseł na Sejm Ustawodawczy (1947–1952)
Okres	od 4 lutego 1947 do 28 grudnia 1949
Przynależność polityczna	PPR
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył szkołę powszechną i terminy stolarskie, w 1904 wstąpił do PPS, od 1906 działał w PPS-Lewicy. W 1907 został aresztowany i po ponad rocznym pobycie w więzieniu wysiedlony z Kraju Przywiślańskiego, osiadł w Kijowie. W 1910 zesłany na Syberię, skąd w 1911 zbiegł do Krakowa. Od 1914 w Przemyślu. W grudniu 1918 został sekretarzem okręgowym KPRP, a w latach 1925–1927 sekretarzem Komitetu Okręgowego (KO) KPZU. Od 1929 był skarbnikiem i kierował Prowizorium KC KPZU. 22 czerwca 1931 aresztowany w Warszawie i skazany na 8 lat więzienia i pozbawienie praw na 10 lat. W styczniu 1936 zwolniony ze względu na stan zdrowia.

Podczas okupacji niemieckiej utrzymywał w Warszawie kontakty z działaczami PPR, m.in. Edwardem Lanotą. Po powstaniu warszawskim wrócił do Kielc.

Od 5 kwietnia 1945 członek PPR, zakładał organizacje PPR w Legnicy. W grudniu 1945 był delegatem na I Zjazd PPR, a w grudniu 1948 – na I Zjazd PZPR. Od maja 1946 – II sekretarz KW PPR we Wrocławiu, od listopada 1946 przewodniczący Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej (WKKP) i wiceprzewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej (WRN). Od stycznia 1947 do śmierci poseł do Sejmu Ustawodawczego.

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (12 listopada 1946)

Upamiętnienie

Do roku 1992 obecna ulica Kobierzycka na wrocławskiej Klecinie nosiła imię Antoniego Galińskiego.

Bibliografia

• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987, s. 176–177.