Antoni Rurański
Antoni Rurański (ur. 10 maja 1911 w Hajdukach Wielkich, zm. 12 listopada 1970 w Chorzowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.
| |||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1911 | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
12 listopada 1970 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost |
167 cm[1] | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Rurański był wychowankiem Hallera Chorzów, z którego trafił w 1933 roku do Ruchu Chorzów[1]. W „Niebieskich” zadebiutował 2 września 1934 roku w przegranym 2:1 meczu z Wisłą Kraków[2]. Rurański trzykrotnie został w barwach Ruchu mistrzem Polski (1934, 1935, 1936, natomiast w sezonie 1937 zajął z drużyną trzecie miejsce w tabeli na zakończenie rozrywek ligowych[1]. Dwa dni po wybuchu II wojny światowej niemieckie władze okupacyjne zlikwidowały Ruch, natomiast w listopadzie powołały w jego miejsce Bismarckhütter SV, w którym grała część przedwojennych piłkarzy klubu[3]. Rurański reprezentował Bismarckhütter SV do 1941 roku. Po zakończeniu wojny wrócił na dwa sezony do Ruchu występującego wówczas w A klasie, po czym w latach 1948–1953 grał dla Beskidu Andrychów[1].
Statystyki klubowe edytuj
| Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | |||
| 1933 | Ruch Chorzów | I Liga | 0 | 0 |
| 1934 | Ruch Chorzów | I Liga | 3 | 0 |
| 1935 | Ruch Chorzów | I Liga | 18 | 0 |
| 1936 | Ruch Chorzów | I Liga | 13 | 0 |
| 1937 | Ruch Chorzów | I Liga | 1 | 0 |
| 1938 | Ruch Chorzów | I Liga | 0 | 0 |
| 1939 | Ruch Chorzów | I Liga | 0 | 0 |
| Razem | 35 | 0 | ||
Sukcesy edytuj
Ruch Chorzów edytuj
Mistrzostwo Polski (3 razy) w sezonach: 1933, 1934, 1935
Trzecie miejsce w mistrzostwach Polski w sezonie 1937
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Gowarzewski (1918-1939) 2017 ↓, s. 167.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 42–43.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 53–54.
Bibliografia edytuj
- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-3-9.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-61-9.