Antoni Rybiński
Antoni Józef Rybiński herbu Radwan (ur. ok. 1750, zm. 10 marca 1822[1]) – kasztelan owrucki, uczestnik prac Sejmu Wielkiego, członek konfederacji targowickiej województwa kijowskiego w 1792 roku.
Antoni Józef | |
Herb Radwan | |
kasztelan owrucki | |
Rodzina |
Rybińscy herbu Radwan |
---|---|
Data urodzenia |
ok. 1750 |
Data śmierci | |
Ojciec |
Tadeusz Łukasz Rybiński, podkomorzy kijowski |
Matka |
Rozalia Kościuszko, chorążanka kijowska |
Żona |
Magdalena Eysymontt (1v. Kazimierz Jezierski, szambelan JKM) |
Dzieci |
Łukasz, dziedzic Rozważowa |
Odznaczenia | |
Biografia
edytujBył bratankiem Jacka, opata oliwskiego, bratem Józefa, biskupa kujawskiego i Jana Nepomucena, posła na Sejm Czteroletni. Urodził się prawdopodobnie jak bracia w Torczynie, w powiecie radomyskim (jeszcze dawniej powiat i województwo kijowskie), jako syn Tadeusza Łukasza Rybińskiego, podkomorzego kijowskiego i Rozalii z Kościuszków, chorążanki kijowskiej (jej ojciec był rodzonym bratem dziadka Tadeusza Kościuszki).
Już w 1775 roku zostaje wyznaczony przez Sejm komisarzem do rozstrzygnięcia sporu pomiędzy Leonardem Azaryczem a posesorami klucza stawiskiego[2]. Na sejmie w 1780 jest posłem z powiatu kijowskiego, pisany podkomorzycem kijowskim, wyznaczonym sędzią sejmowym na II kadencję rozpoczynającą się 1 czerwca 1781[3]. Ponownie na sejmie w 1786 obrany sędzią sejmowym na kadencję II rozpoczynającą się 1 czerwca 1787.[4] Na Sejmie Wielkim 30 maja 1789 obrany komisarzem z Województwa Kijowskiego ds. poboru ofiary z dóbr ziemskich i duchownych w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim, pisany szambelanem Jego Królewskiej Mości[5]. Niedługo później 14 października 1790 mianowany kasztelanem owruckim[6]. Z tym też urzędem formalnie przystępuje do konfederacji 4 listopada 1790[7] i zostaje powołany przez sejm 31 maja 1792 sędzią sejmowym ekstraordynatoryjnym (z senatu)[8]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[9].
W roku 1785 odznaczony Orderem św. Stanisława przez króla Stanisława Augusta[1]. To wyróżnienie zbiegło się w czasie z małżeństwem z Magdaleną z Eysymonttów (1v. Kazimierzową Jezierską, szambelanową JKM), młodą wdową, uchodzącą za faworytę Adama Naruszewicza. Wskutek tegoż mariażu doszło do ostrych sporów rodzinnych, które splotły się nierozłącznie z polityką, gdyż bracia i ojciec przeszli na stronę opozycji wobec króla, który był tutaj osobiście zaangażowany (kilka lat później doszło jednak do pogodzenia z ojcem i młodszym bratem – Janem, szambelanem pruskim; wszyscy byli mocno zaangażowani w prace Sejmu Wielkiego)[10].
Po upadku Insurekcji Kościuszkowskiej osiadł z żoną w Orchowcu, gdzie w 1794 schronił się Naruszewicz[11].
Z małżeństwa z Magdaleną Eysymontt, pozostawił syna Łukasza, dziedzica dóbr Rozważów[12]. Zmarł 10 marca 1822.
Przypisy
edytuj- ↑ a b S. Łoza, Kawalerowie Orderu św. Stanisława 1765-1813, Warszawa 1925, s. 92.
- ↑ Vol. Leg. t. VIII, s. 388.
- ↑ Vol. Leg. t. VIII, s. 582–583.
- ↑ Vol. Leg. t. IX, s. 31–32.
- ↑ Vol.Leg. t. IX, s. 78.
- ↑ Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 81, 318.
- ↑ Vol. Leg. t. IX, s. 471.
- ↑ Vol. Leg. t. IX, s. 452.
- ↑ Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 10.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIII, biogram Jana Nepomucena Rybińskiego, s. 332–333.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny t. XXII, biogram Adama Naruszewicza, s. 560.
- ↑ Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIII, biogram Jana Nepomucena Rybińskiego, s. 333.
Bibliografia
edytuj- [Ekstrakt z akt sądu konfederackiego województwa kijowskiego z 10 września 1792 roku], Archiwum Państwowe w Lublinie, rkps 35/16/0/3.5/294, k. 2.
- Urzędnicy województw kijowskiego i czernihowskiego. Oprac. Eugeniusz Janas, Witold Kłaczewski. Kórnik 2002, s. 81, 318.