Aptera 2 Series
Aptera Typ-1 – solarno-elektryczny i hybrydowy trójkołowy samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod amerykańską marką Aptera w latach 2007 – 2008 i jako Aptera 2 Series w latach 2008 – 2009.
 Aptera 2 Series | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant |
Jason Hill |
| Zaprezentowany |
Grudzień 2007 |
| Okres produkcji |
2007 – 2009 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupe |
| Napęd | |
| Długość |
4394 mm |
| Szerokość |
2311 mm |
| Wysokość |
1346 mm |
| Rozstaw osi |
1625 mm |
| Masa własna |
680 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Bagażnik |
65 litrów |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Historia i opis modelu edytuj
Po tym jak podczas konferencji TED w marcu 2007 roku amerykański startup Aptera Motors przedstawił wstępny projekt swojego trójkołowego pojazdu[1], w grudniu tego samego roku ostatecznie zadebiutował finalny model, Aptera Typ-1[2].
Pojazd przyjął postać futurystycznie stylizowanego trójkołowca z jedną parą kół z przodu oraz pojedynczo umieszczonym kołem w zawężonej, tylnej części nadwozia. Panele nadwozia umieszczone zostały pod dużym kątem, optymalizując ich ukształtowanie właściwościami aerodynamicznymi[3]. Za stylistykę samochodu odpowiadał Jason Hill, który w przeszłości był zaangażowany w modele m.in. Smarta czy Porsche[4]. Poza nietypowymi proporcjami, Aptera Typ-1 wyróżniła się także odchylanymi do góry drzwiami, a także przednimi kołami zabudowanymi niezależnymi względem nadwozia osłonami.
Zmiana nazwy edytuj
Pod koniec 2008 roku Aptera Motors zdecydowała się wprowadzić w swoim pojeździe modyfikacje techniczne, a także subtelne poprawki wizualne. Przy jej okazji zdecydowano się dokonać zmiany nazwy, uzależniając ją od wariantu napędowego - w przypadku elektrycznego pojazd nazwano Aptera 2e, a hybrydowego - Aptera 2h[5].
Sprzedaż edytuj
Dostawy Aptery 2 Series pierwotnie wyznaczone zostały na początek 2009 roku, zbierając na samochód ponad 3 tysiące zamówień od zainteresowanych[6]. Produkcja pierwotnie miała odbywać się w kalifornijskim mieście Vista, a finansowanie na wdrożenie pojazdu na rynek miało zapewnić zabezpieczenie 24 milionów dolarów od inwestorów[7]. Jednakże, z powodu konfliktów personalnych na szczeblu menedżerskim i braku pozyskania kolejnych niezbędnych środków na dalsze funkcjonowanie firmy, jej niewypłacalność uniemożliwiła dostarczenie jakiegokolwiek egzemplarza Aptery 2 Series do klientów[8].
Dane techniczne edytuj
Aptera opracowała dwa warianty napędowe swojego modelu - solarno-elektryczny i solarno-hybrydowy. Pierwszy napędzał 64 (Typ-1) i potem 110-konny (2e) silnik elektryczny, a także akumulator litowo-żelazowo-fosforanowy[9] o pojemności odpowiednio 13 i później 20 kWh. W czasie gdy pierwszy model rozwijał zasięg na jednym ładowaniu wynoszący 160 kilometrów, tak 2e mógł przejechać maksymalnie 320 kilometrów[10]. Wariant hybrydowy wzbogacił 16-konny spalinowy generator, który miał pozwolić na wydłużenie zasięgu do ok. 482 kilometrów[11].
Przypisy edytuj
- ↑ Aptera takes wraps off 200 MPG prototype car. [dostęp 2021-10-19]. (ang.).
- ↑ 1 Gallon of Gas. [dostęp 2021-10-20]. (ang.).
- ↑ 330 MPG! Aptera Hybrid Promises Amazing Mileage for Less Than $20,000. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ 1 Gallon of Gas, 100 Miles — $10 Million: The Race to Build the Supergreen Car. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ Aptera Newsletter 12/19/2008. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ Aptera Founders Ousted in Boardroom Showdown. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ Aptera Raises More Than $24M in Series C Round. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ Unable to Raise Financing, Aptera Shuts Down. [dostęp 2021-10-20]. (ang.).
- ↑ April 14 Press Release. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).
- ↑ Aptera 2e. [dostęp 2021-10-22]. (pol.).
- ↑ JETSONS-STYLE CAR GETS SPACE AGE MILEAGE. [dostęp 2021-10-22]. (ang.).