Archidiecezja Suiyuan
Archidiecezja Suiyuan, archidiecezja Hohhot (łac. Archidioecesis Soeiiuenensis, chiń. 天主教绥远总教区) – rzymskokatolicka archidiecezja ze stolicą w Hohhot w Regionie Autonomicznym Mongolii Wewnętrznej, w Chińskiej Republice Ludowej. Arcybiskupi Suiyuanu są również metropolitami metropolii o tej samej nazwie. Nazwa arcybiskupstwa pochodzi od świeckiej prowincji Suiyuan zlikwidowanej w 1954.
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Katedra | |
| Biskup diecezjalny |
abp Paul Meng Qinglu (孟青祿) |
| Dane statystyczne | |
| Liczba wiernych |
30 000 |
| Liczba kapłanów |
35 |
Położenie na mapie Chin  | |
Położenie na mapie Mongolii Wewnętrznej  | |
 40°49′N 111°39′E/40,816667 111,650000
| |
Sufraganie
edytujSufraganiami archidiecezji Suiyuan są diecezje:
Historia
edytuj21 grudnia 1883 z mocy decyzji Leona XIII erygowano wikariat apostolski południowo-zachodniej Mongolii. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Mongolii (obecnie diecezja Xiwanzi). Od początku istnienia wikariatu prym wśród misjonarzy tego regionu wiedli ojcowie z Kongregacji Niepokalanego Serca Maryi.
14 marca 1922 zmieniono nazwę na wikariat apostolski Suiyuan oraz odłączono wikariat apostolski Ningxia (obecnie diecezja Ningxia).
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych, dokonanych przez Piusa XII bullą Quotidie Nos, 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Suiyuanu został podniesiony do godności archidiecezji i przyjął obecną nazwę.
Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Archidiecezja Suiyuan liczyła wtedy:
- 41 932 wiernych (3,9% społeczeństwa)
- 69 kapłanów (36 diecezjalnych i 33 zakonnych)
- 34 sióstr zakonnych
- 29 parafii.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 archidiecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Nowe władze wygnały z kraju misjonarzy. Wśród nich był arcybiskup Suiyuanu Belg Louis Morel CICM, który w 1951 zrezygnował z arcybiskupstwa.
W 1980 z rozkazu władz politycznych archidiecezja Suiyuan została zlikwidowana, a wchodzące w jej skład terytoria włączone do diecezji Patriotycznego Stowarzyszenie Katolików Chińskich Hohhot. Rzymskie władze kościelne i osoby lojalne wobec papieża nie uznały tego aktu.
Diecezja obecnie
edytujObecnym arcybiskupem Suiyuanu jest Paul Meng Qinglu. Został on wybrany przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich w 2005 lecz poczekał z przyjęciem sakry biskupiej do czasu uzyskania aprobaty Stolicy Apostolskiej, po której uzyskaniu przyjął święcenia biskupie w 2010. Bp. Meng Qinglu od 2001 jest wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Patriotycznego w Mongolii Wewnętrznej oraz tamtejszej Komisji ds. Kościelnych. Jest też członkiem komitetu lokalnego Mongolii Wewnętrznej Ludowej Politycznej Konferencji Konsultatywnej Chin. W związku z udzieleniem sakry księdzu Meng Qinglu za zgodą zarówno władz kościelnych jak i państwowych pojawiła się nadzieja na pojednanie Kościoła podziemnego z oficjalnym. Jednak udział biskupa w pracach PSKCh oraz w nielegalnych święceniach w Chengde podważa jego autorytet wśród uznających prymat papieża duchownych i wiernych świeckich. Nie jest jasne, czy po tych wszystkich gestach bp Meng Qinglu poprosił o przebaczenie i pojednanie ze Stolicą Apostolską (udzielenie i przyjęcie sakry biskupiej bez zgody papieża powoduje automatyczne zaciągnięcie ekskomuniki (kan. 1382), kanon 1324 przewiduje jednak okoliczności łagodzące, jeśli ci, którzy popełnili ten czyn, byli do tego zmuszeni „przez wielki strach", ze względu na ciężkie położenie lub poważną przeszkodę. Te okoliczności łagodzące muszą (podobnie jak fizyczna przemoc uwalniająca od kary) zostać stwierdzone dla każdego z osobna. Ponieważ jednak nielegalne święcenia wywołują wśród wiernych skandal i zamieszanie, biskupi, których to dotyczy, powinni „przywrócić swój autorytet biskupi przez znaki jedności i pokuty"[1][2][3][4].
Dalej burzone są kościoły (np. w Ordos w nocy z 6 na 7 czerwca 2010)[5] oraz aresztowani kapłani. 14 lutego 2012 komuniści zamknęli seminarium diecezjalne, odsyłając seminarzystów do domów[6].
Według danych z 2012 archidiecezja liczy 30 000 wiernych, którym przewodzi 35 kapłanów i 90 sióstr zakonnych[6].
Biskupi
edytuj
Wikariusze apostolscy południowo-zachodniej Mongolii
edytuj- Alphonse de Voss CICM[7] (11/12 grudnia 1883 - 21 lipca 1888)
- Ferdinand Hubertus Hamer CICM[8] (30 sierpnia 1888 - 15 lipca 1900)
- Alfonso Bermyn CICM[7] (3 kwietnia 1901 - 16 lutego 1915)
- Louis van Dyck CICM[7] (10 sierpnia 1915 - 14 marca 1922)
Wikariusze apostolscy Suiyuanu
edytuj- Louis van Dyck CICM (14 marca 1922 - 1937)
- Louis Morel CICM[7] (21 marca 1938 - 11 kwietnia 1946)
Arcybiskupi Suiyuanu
edytuj- Louis Morel CICM (11 kwietnia 1946 - 19 sierpnia 1951)
- Francis Wang Xueming (19 sierpnia 1951 - 10 lutego 1997)
- John Baptist Wang Xixian (1997 – 25 maja 2005)
- Paul Meng Qinglu (2010 - nadal)
Przypisy
edytuj- ↑ Oświadczenie o właściwym zastosowaniu kanonu 1382 Kodeksu Prawa Kanonicznego Stolicy Apostolskiej z 11 czerwca 2011. Chiny Dzisiaj Oświadczenie w sprawie ekskomuniki
- ↑ Chiny: katolicy na celowniku
- ↑ KAI. Chiny: konsekracja nowego biskupa, zatwierdzonego przez Stolicę Apostolską. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
- ↑ AsiaNews.it New Hohhot bishop ordained with Vatican approval
- ↑ Chiny: w Mongolii Wewnętrznej zburzono kościół. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-06)].
- ↑ a b Chiny Dzisiaj Trudna sytuacja katolików diecezji Suiyuan
- ↑ a b c d Belg
- ↑ Holender