Arsinoitheriidaerodzina wymarłych ssaków z rzędu embritopodów (Embrithopoda). Jej przedstawiciele występowali na terenie współczesnych: Afryki, Azji i Europy (Rumunia). Były to duże roślinożerne zwierzęta – największe z nich osiągały ponad dwa metry wysokości w kłębie. Mimo fizycznego podobieństwa do nosorożców bliższymi niż nieparzystokopytne krewnymi Arsinoitheriidae są desmostyle, góralki i słonie.

Arsinoitheriidae
Andrews, 1904
Ilustracja
Arsinoitherium zitteli
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

embritopody

Rodzina

Arsinoitheriidae

Czaszka Arsinoitherium zitteli

Najstarszymi znanymi skamieniałościami przedstawicieli Arsinoitheriidae są znalezione w Turcji zęby Palaeomasia ze środkowego eocenu. Najmłodszy geologicznie Arsinoitherium giganteum pochodzi z późnooligoceńskich osadów etiopskiego regionu Chilga, sprzed 28–27 mln lat.

Arsinoitheriidae została zaklasyfikowana przez Andrewsa w 1906 do podrzędu Barypoda (obecnie takson nieużywany), jednak badania Sena i Heintza (1979), Radulesco i Sudrego (1985) oraz Carrolla (1988) wykazały jej przynależność do embritopodów. Obecnie do rodziny tej zaliczane są rodzaje Arsinoitherium, Crivadiatherium, Hypsamasia, i Palaeomasia.

Nazwa rodziny pochodzi od rodzaju typowego, Arsinoitherium, którego nazwa honoruje Arsinoe II, królową Egiptu, w pobliżu pałacu której odkryto jego szczątki.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj