Arte povera (wł. sztuka uboga, sztuka biedna) – ruch artystyczny rozwijający się w latach 1967-77. W 1967 roku włoski krytyk sztuki Germano Celant użył tego terminu opisując prace grupy włoskich artystów, których cechą charakterystyczną było eksponowanie surowości materiałów – metalu, gałęzi, szkła, kamienia, gazet, szmat. Posługiwanie się przedmiotami pospolitymi miało być odwrotem od tradycyjnej tzw. wysokiej sztuki.

Igloo, Mario Merz

Przez używanie w procesie twórczym „bezwartościowych” materiałów, nieartyst. i prymitywnych surowców (...) a.p. dąży do pozbawienia gotowego dzieła wartości przedmiotowych i komercyjnych. Akcentuje kreacyjną rolę procesu myślowego[1].

Artyści związani z nurtem arte povera edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Krystyna Kubalska-Sulkiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 22. ISBN 83-01-12365-6.

Linki zewnętrzne edytuj