Artur Argiewicz
Artur Argiewicz (ur. 17 lipca 1881 w Warszawie, zm. 10 maja 1966 w San Francisco) — amerykański skrzypek i pedagog polsko-żydowskiego pochodzenia[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Instrument | |
| Antonio Stradivari, Cremona, 1718, the 'Argiewicz' | |
Młodość i edukacja edytuj
Rozpoczął naukę gry na skrzypcach w 1891 pod kierunkiem Maurycego Rosena. Rok później wystąpił z koncertem w Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W wieku 13 lat występował 1894 w Polsce jako cudowne dziecko[1].
Od roku 1894 kontynuował naukę wiolinistyki w Berlinie u Josefa Joachima i Karela Halířa. Studiował też kontrapunkt u Wilhelma Tauberta.
Kariera edytuj
W roku 1894 wystąpił z koncertem w Kryształowym Pałacu w Londynie wykonując I koncert skrzypcowy Maxa Brucha. W roku 1897 był koncertmistrzem Filharmonii w Helsinkach, w roku 1898 grał w składzie Gewandhausorchester w Lipsku.
Na przełomie stuleci często koncertował w Berlinie, także z Filharmonikami Berlińskimi. Występował również wraz z pianistą i kompozytorem Zygmuntem Stojowskim (1870–1946), który w roku 1912 dedykował mu Sonatę nr 2 na skrzypce i fortepian.
W drugiej dekadzie XX wieku przeniósł się do San Francisco. W latach 1917-1925 był asystentem koncertmistrza orkiestry symfonicznej w San Francisco[2].
W latach 1911-1913 był wykładowcą w Instytucie Juilliarda w Nowym Jorku[2][3]. Był też wykładowcą na Kalifornijskim Uniwersytecie w Berkeley.
W latach 1908–1917 był właścicielem skrzypiec Antonio Stradivari, Cremona, 1718, the 'Argiewicz'[4][1].
Jego młodszy brat Bernard Argiewicz (1888—1955) był wiolonczelistą, występował w składzie Orkiestry Filadelfijskiej
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Argiewicz Artur. [w:] Wirtualny Sztetl [on-line]. [dostęp 2017-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-08)]. (pol.).
- ↑ a b A Listing of All the Musicians of the San Franciso Symphony. [w:] Stokowski [on-line]. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
- ↑ Andrea Olmstead: Juilliard: a History. [w:] University of Illinois Press [on-line]. 2002. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).
- ↑ Antonio Stradivari, Cremona, 1718, the 'Argiewicz'. [w:] Tarisio [on-line]. [dostęp 2017-06-08]. (ang.).