Wikipedia

Artur Dziambor

polski nauczyciel, polityk i przedsiębiorca, poseł na Sejm RP IX kadencji

Artur Erwin Dziambor (ur. 27 stycznia 1982 w Gdyni[1]) – polski polityk, nauczyciel i przedsiębiorca, poseł na Sejm IX kadencji.

Artur Dziambor
Ilustracja
Artur Dziambor (2022)
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1982
Gdynia

Zawód, zajęcie

polityk, nauczyciel, przedsiębiorca

Alma Mater

WSAiB w Gdyni, Pomorska Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych w Gdyni

Stanowisko

poseł na Sejm IX kadencji (2019–2023)

Multimedia w Wikimedia Commons
Janusz Korwin-Mikke, Artur Dziambor i Grzegorz Braun podczas konferencji prasowej w Sejmie (2022)

Życiorys

edytuj

Ukończył zarządzanie i marketing w Wyższej Szkole Administracji i Biznesu w Gdyni oraz filologię angielską w Pomorskiej Wyższej Szkole Nauk Stosowanych. W 2007 otworzył własną szkołę językową na terenie Gdyni[2]. W 2019 wszczął przewód doktorski na Uniwersytecie Zielonogórskim. Rozprawę pt. Kreowanie wizerunku politycznego Donalda Trumpa w latach 2014–2019 napisał pod kierunkiem Piotra Kwiatkiewicza[3]; obronił ją w 2023[4].

Współtworzył struktury Stowarzyszenia KoLiber, przystąpił także do Młodych Konserwatystów oraz do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego[5]. Należał potem do Unii Polityki Realnej oraz Prawa i Sprawiedliwości. Od 2011 do 2018 działał w Kongresie Nowej Prawicy, którego był wiceprezesem. Był również wiceprzewodniczącym rady gdyńskiej dzielnicy Cisowa[2]. W 2018 dołączył do partii KORWiN, w której objął funkcję członka rady krajowej[6]. Kandydował na radnego Gdyni w wyborach samorządowych w 2002[7] i 2006[8]. W wyborach w 2014[9] i 2018[10] ubiegał się o mandat radnego sejmiku pomorskiego (w 2014 kandydował równocześnie na prezydenta Gdyni[11]). W wyborach w 2014[12] i 2019[13] bez powodzenia ubiegał się o mandat eurodeputowanego.

W wyborach parlamentarnych w 2019 kandydował do Sejmu z listy współtworzonej przez jego ugrupowanie federacyjnej partii Konfederacja Wolność i Niepodległość w okręgu gdyńskim. Został wybrany na posła IX kadencji, otrzymując 19 334 głosy[14]. Wybrano go na jednego z wiceprezesów partii KORWiN[15] oraz na jednego z zastępców przewodniczącego Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży[1]. Został następnie jednym z kandydatów w zorganizowanych przez Konfederację prawyborach mających wyłonić jej kandydata w wyborach prezydenckich w 2020[16].

W marcu 2022 wraz z Jakubem Kuleszą i Dobromirem Sośnierzem opuścił partię KORWiN[17]. W tym samym roku został prezesem partii Wolnościowcy[18] (która zakończyła działalność w 2024[19]). W lutym 2023 został wykluczony z Konfederacji, zarzucono mu „działanie na szkodę partii” (według Artura Dziambora miało to związek z kilkoma jego wypowiedziami medialnymi)[20]. W tym samym miesiącu ogłosił współtworzenie koła poselskiego Wolnościowców[21] (które rozpadło się kilka miesięcy później). We wrześniu 2023 dołączył do Koalicji Polskiej[22]. W 2023 nie został wybrany do Sejmu kolejnej kadencji (kandydował z listy Trzeciej Drogi, otrzymując 9168 głosów)[23]. Został potem wykładowcą w Collegium Humanum[24].

W marcu 2024 objął funkcję dyrektora departamentu marketingu i komunikacji w spółce zarządzającej portem morskim Gdańsk[25], zakończył jej pełnienie jeszcze w tym samym roku[26]. Następnie został dziekanem mieszczącego się w Gdańsku Wydziału Studiów Społecznych Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa w Poznaniu[27].

W 2024 z listy Trzeciej Drogi bez powodzenia kandydował do sejmiku pomorskiego[28] oraz do Europarlamentu X kadencji[29].

Życie prywatne

edytuj

Żonaty, ojciec dwojga dzieci[30].

Wyniki wyborcze

edytuj
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2002 KWW Naprzód Gdynio! – Lista Prawicowa Rada Miasta Gdyni nr 2 84 (0,55%) [7]
2006 Prawo i Sprawiedliwość 100 (0,57%) [8]
2014 Nowa Prawica – Janusza Korwin-Mikke Parlament Europejski VIII kadencji nr 1 18 889 (4,11%) [12]
2014 Sejmik Województwa Pomorskiego V kadencji nr 2 6010 (3,37%) [9]
Prezydent Miasta Gdyni – 3073 (3,57%) [11]
2018 KWW Wolność w Samorządzie Sejmik Województwa Pomorskiego VI kadencji nr 2 1966 (0,80%) [10]
2019 Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy Parlament Europejski IX kadencji nr 1 3769 (0,46%) [13]
2019 Konfederacja Wolność i Niepodległość Sejm IX kadencji nr 26 19 334 (3,33%) [14]
2023 Trzecia Droga Sejm X kadencji 9168 (1,34%) [23]
2024 Sejmik Województwa Pomorskiego VII kadencji nr 2 7326 (3,25%) [28]
2024 Parlament Europejski X kadencji nr 1 6898 (0,93%) [29]

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2024-09-08].
  2. ↑ a b Wiceszef KNP chce rządzić Gdynią; „Miasto trzeba zrewitalizować”. tvp.info, 23 lipca 2014. [dostęp 2019-11-02].
  3. ↑ Przewody doktorskie wszczęte przez Radę Wydziału Humanistycznego. uz.zgora.pl. [dostęp 2023-05-31].
  4. ↑ Jakub Cyrzan: Artur Dziambor z tytułem doktora! Co dalej z działalnością gdyńskiego polityka? „Nie wyobrażam sobie powrotu do Konfederacji”. dziennikbaltycki.pl, 2 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-12].
  5. ↑ Robert Mazurek: Dziambor o kredycie na kampanię Konfederacji: Sprawa jest otwarta. rmf24.pl, 25 lutego 2020. [dostęp 2023-06-12].
  6. ↑ Władze partii. wolnosc.pl. [dostęp 2019-11-02].
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2019-10-14].
  8. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2019-10-14].
  9. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-10-14].
  10. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2019-10-14].
  11. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-10-26].
  12. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2019-10-14].
  13. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  14. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  15. ↑ Artur Dziambor. Kim jest poseł Konfederacji?. onet.pl, 23 stycznia 2020. [dostęp 2024-09-08].
  16. ↑ Ogłoszono kandydatów Konfederacji w prawyborach. Na liście m.in. Bosak, Braun i Korwin-Mikke. wprost.pl, 18 listopada 2019. [dostęp 2024-09-08].
  17. ↑ Piotr Olejarczyk: Trzech posłów Konfederacji odchodzi z partii KORWiN. Bardzo mocne słowa pod adresem Korwin-Mikkego. onet.pl, 8 marca 2022. [dostęp 2022-03-08].
  18. ↑ Wolnościowcy: nasz partia jest kolejną siłą w Konfederacji. wnp.pl, 23 maja 2022. [dostęp 2022-05-24].
  19. ↑ Sebastian Przybył: Artur Dziambor odpowiada na zarzuty. „Absolutnie się na to nie godzę”. interia.pl, 7 marca 2024. [dostęp 2024-04-13].
  20. ↑ Wojna w Konfederacji. Artur Dziambor żegna się z ugrupowaniem. onet.pl, 10 lutego 2023. [dostęp 2023-02-10].
  21. ↑ Konfederacja traci trzech posłów. Wolnościowcy zakładają własne koło. rp.pl, 13 lutego 2023. [dostęp 2023-02-13].
  22. ↑ Trzecia Droga ujawnia hasło wyborcze. „Dość kłótni, do przodu!”. Ryszard Petru i Artur Dziambor na listach. rp.pl, 2 września 2023. [dostęp 2023-09-02].
  23. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  24. ↑ Co słychać u Artura Dziambora? Były poseł liczy na rychły powrót do polityki, a wkrótce ukaże się jego książka!. se.pl, 5 stycznia 2024. [dostęp 2024-03-04].
  25. ↑ Katarzyna Dybińska: Były poseł Konfederacji ma nową pracę. Jest dyrektorem w państwowej spółce. interia.pl, 1 marca 2024. [dostęp 2024-03-01].
  26. ↑ Wioletta Kakowska-Mehring: Artur Dziambor odchodzi z Portu Gdańsk. trojmiasto.pl, 1 lipca 2024. [dostęp 2024-07-01].
  27. ↑ szym: Nowe stanowisko Artura Dziambora. Teraz będzie… dziekanem. trojmiasto.pl, 3 września 2024. [dostęp 2024-09-04].
  28. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-10].
  29. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
  30. ↑ Piotr Lekszycki, Kamil Szewczyk: On jest posłem Konfederacji, ona była w młodzieżówce PO. Tak razem wychowują 3-letnie bliźniaki. se.pl, 2 września 2022. [dostęp 2023-02-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Artur_Dziambor&oldid=75049960”