Arwiny
Arwiny – jezioro w Polsce położone w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Dźwierzuty[1].
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Region | |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
33,9 ha |
| Głębokość • maksymalna |
|
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora |
przybrzeżne |
Położenie na mapie gminy Dźwierzuty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego  | |
 53°41′03″N 21°03′52″E/53,684167 21,064444
| |
Dane edytuj
Opis edytuj
Jezioro rozciąga się na południowy wschód od Szczytna, wzdłuż rozwidlenia dróg: Orżyny – Targowo i Orżyny – Rańsk, i oddalone jest od miasta około 16 km. Przy południowym i południowo-wschodnim brzegu Arwinów widoczne są zabudowania wsi Orżyny. Zbiornik ma kształt wydłużony z północnego zachodu na południowy wschód. Środkowa część zachodniego brzegu Arwinów jest dość wysoka i stroma, pozostałe brzegi są płaskie. Wokół rozciągają się łąki i pola uprawne. Linia brzegowa jest długa i urozmaicona. Nieco na południe od środka plosa leży mała wysepka, porośnięta wokół roślinnością wynurzoną. Brzegi w większości usłane są pasmem oczeretów. Jedynie w wydłużonej, północno-zachodniej części na znacznej przestrzeni są gołe i tworzą efektowną piaszczystą plażę. Ławica przybrzeżna w tej partii jeziora jest również piaszczysta, dość szeroka o łagodnym stoku. Dno jest przeważnie muliste, miejscami tylko piaszczyste. Płytsze jego partie porośnięte są jednolitymi łąkami roślinności zanurzonej. Woda jest przejrzysta, nawet w okresie letnich upałów. Dojazd: drogą wojewódzką nr 600 – Szczytno – Romany – Nowe Kiejkuty – Orżyny (jezioro przylega od północy i zachodu do tej drogi w okolicy miejscowości Orżyny).
Turystyka edytuj
Arwiny, podobnie jak większość jezior linowo-szczupakowych, są bardzo żyzne i bogate w ryby. Występują tu m.in.: szczupak, okoń, lin, płoć, leszcz, karaś, krąp, ukleja, wzdręga i węgorz. Z brzegu można wędkować na kilku kładkach i pomostach lub z łodzi. Można je wypożyczać od mieszkańców wsi Orżyny.
Przypisy edytuj
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 3, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Dziennik Urzędowy. [dostęp 2014-06-16].