Autobus wyborczyautobus, z którego prowadzona jest kampania wyborcza kandydata w wyborach lub partii politycznej. Politycy wykorzystują autobusy wyborcze, by podróżować po kraju i spotykać się z wyborcami.

Autobus Platformy Obywatelskiej z kampanii wyborczej w 2011
Autobus wyborczy Marco Rubio podczas kampanii prezydenckiej 2016

Używanie autobusów w kampanii jest znane już co najmniej od 1948 roku, kiedy to Thomas E. Dewey podróżował swoim autobusem przed wyborami prezydenckimi w USA[1].

Niektóre autobusy wyborcze zyskały własne nazwy, jak na przykład:

  • Kwak - autobus Aleksandra Kwaśniewskiego podczas wyborów prezydenckich w 1995 roku [1]

Prowadzenie kampanii wyborczej z autobusu jest popularne w wielu krajach. Podczas kampanii prezydenckiej w USA w 2000 roku sławny stał się autobus Johna McCaina nazwany Straight Talk Express[6]. W Wielkiej Brytanii autobusy wyborcze nazywane battle bus są od lat 70. XX wieku jednym z symboli wyborów[7]. Z podróżowania autobusem znany jest również prezydent Brazylii Luiz Inácio Lula da Silva[8].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Garrett M. Graff: A Brief History of Political Bus Tours. Washingtonian, 15 lipca 2011. (ang.).
  2. a b Oni prowadzili kampanie z autobusów. Super Express, 24 marca 2015.
  3. W Polskę ruszył CZERWONY AUTOBUS SLD. SLD, 15 kwietnia 2014. [dostęp 2016-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 października 2016)].
  4. a b Dudabus zmienia nazwę na Szydłobus. Beata Szydło rozpoczęła kampanię. Polskie Radio, 22 czerwca 2015.
  5. Kamil Sikora: Premiera jak z największych targów motoryzacyjnych. Ryszard Petru pokazał .R-Busa, którym objedzie Polskę. naTemat, 27 września 2015.
  6. Candy Crowley: McCain hopes to reignite 'Straight Talk Express' magic. CNN, 15 marca 2007. (ang.).
  7. Brian Wheeler: Last stop for the battle bus?. BBC, 22 grudnia 2004. (ang.).
  8. Richard Bourne: Lula of Brazil: The Story So Far. University of California Press, 2008, s. 82. ISBN 978-0-520-24663-8. (ang.).