Aymon (biskup Sion)
Aymon Sabudzki, urodził się na początku XI wieku i umarł między 1053 a 1054 r., był sabaudzkim duchownym, z dynastii Humbertienów, księciem-biskupem Sion, prawdopodobnie od 1034 do 1054.
| Książę-biskup Sion | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
'nieznana' |
| Data śmierci |
pomiędzy 1053 a 1054 |
| Książę-biskup Sion | |
| Okres sprawowania |
ok. 1034 - ok. 1054 |
| Opat Saint-Maurice z Agaune | |
| Okres sprawowania |
1046–1049 |
| Wyznanie |
katolickie |
| Sakra biskupia |
ok. 1034 |
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
|---|---|
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
Rodzina edytuj
Aymon był trzecim synem hrabiego Humberta, pierwszego wspomnianego w źródłach Humbertynga, od którego pochodzi dynastia Sabaudzka, władców Maurienne, Doliny Aosty, Sabaudii właściwej, Chablais i Valais, oraz jego żony Ancilie / Auxilia / Auxiliende[1]. Jego starszy brat Amadeusz nastał po ojcu[1].
Kariera duchownego edytuj
Trzeci syn hrabiego Humberta, został przeznaczony, jak jego drugi brat Bouchard lub Burckard lub Burchard (żyjący w 1022 i ponownie wspomniany 10 lipca 1068) do stanu duchownego[1]. Burchard był koadiutorem a następnie biskupem Aosty, przeorem opactwa Saint-Maurice z Agaune i arcybiskupem Lyonu[1].
Aymon stał się według tradycji biskupem Sion ok. 1034[2]. Biskupi Sion byli książętami Cesarstwa, posiadającymi władzę duchowną i doczesną w swojej diecezji i byli tytułowani prefektami i hrabiami Valais (łac. praefectus et comes)[3]. Umieszczenie Aymona na czele diecezji wskazuje na wpływy Humbertyngów w Valis i w opactwie terytorialnym Saint-Maurice d'Agaune[2] Jego ojciec był adwokatem i świeckim opatem opactwa[4]. Jego brat, Buchard, był także opatem tego klasztoru i wydaje się, że Aymon został jego następcą jako przeor w 1046[2]. W tym okresie, w 1049 roku, papież Leon IX wyłączył opactwo Saint-Maurice spod władzy biskupa Sionu. Stało się tak ponieważ biskup Sionu został wasalem Humbertyngów[5].
Po śmierci swego brata Amadeusza w 1051 Buchard i Aymon zostali pozbawieni spadku na rzecz młodszego brata Ottona[1].
Opat fryburski Jean Gremaud, w swoich Dokumentach odnoszących się do historii Vallais (1875-1898), wspomina darowiznę Orsières (Valais), posiadanego przez hrabiego Ulricha, dla biskupa[6]. Biskup ufundował kościół w Orsières z innymi posiadłościami[a] i kapitułą[6] 12 czerwca 1052, według Régeste genevois[7]. Hrabia Ulrich jest uważany za krewnego ojca biskupa Aymona, być może był szwagrem Humberta[6].
Bibliografia edytuj
- Réjane Brondy, Bernard Demotz, Jean-Pierre Leguay: Histoire de Savoie - La Savoie de l'an mil à la Réforme, XIe-début XVIe siècle. Ouest France Université, 1984, s. 626. Histoire de Savoie 1984. ISBN 2-85882-536-X. (fr.)..
Artykuły na ten temat edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Foldery archiwów departamentów Sabaudii i górnej Sabaudii - Sabaudia.org:
- André Palluel-Guillard: La Maison de Savoie - Humbert I. s. 4. [dostęp 2015-04-29]. APG.
- Guido Castelnuovo: La Savoie au Moyen-Âge, 1032-1536. [dostęp 2015-05-19]. Castelnuovo.
- Folder Sion (évêché) en français. [w:] Dictionnaire historique de la Suisse [on-line]. [dostęp 2014-09-25].
Rodowód edytuj
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Humbert I Białoręki | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Aymon | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Anzelm | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Auxilia | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
| Aldiud | |||||||||||||
| ? | |||||||||||||
Uwagi edytuj
- ↑ Zgodnie z Régeste genevois, darowizna obejmuje kościół w Orsières, posiadłość w Vissoye, zamek Saillon, współwłasność Ayent z jego zamkiem, który jest tutaj po raz pierwszy wspomniany, a także ziemie Suen w pobliżu Saint-Martin (Valais), i Sierre a także włości Grengiols
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Palluel-Guillard ↓, s. 4.
- ↑ a b c Dossier: « Sion (évêché) en français">Sion (évêché)» dans le Dictionnaire historique de la Suisse article « 2 - Pouvoir et territoire ». [dostęp 2014-09-25]. (fr.).
- ↑ Dossier: « Sion (évêché) en français">Sion (évêché)» dans le Dictionnaire historique de la Suissearticle « 1 - La donation de 999 ». [dostęp 2014-09-25]. (fr.).
- ↑ Ruth Mariotte Löber: Ville et seigneurie : Les chartes de franchises des comtes de Savoie, fin XIIe siècle-1343. Librairie Droz - Académie florimontane, 1973, s. 4. ISBN 978-2-60004-503-2. (fr.).
- ↑ Antoine Lugon, François-Olivier Dubuis: L'Eglise du Valais, Xe – XIIe siècle. [w:] Histoire du Valais, Annales valaisannes 2000-2001, Sion, 2002 [on-line]. Encyclopédie du Valais, 2004-03-02. [dostęp 2015-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-21)]. (fr.)..
- ↑ a b c d Pierre Dubuis: Dans les Alpes au Moyen Age : douze coups d'œil sur le Valais. T. 5. Editions d'en bas, 1997, s. 130, seria: Mémoires et documents. Quatrième série / Société d'histoire de la Suisse romande. ISBN 978-2-82900-227-4. (fr.).
- ↑ a b Régeste genevois. 1052-06-12. GRE SED/1/0/4.