Badister dorsigergatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Badister dorsiger
(Duftschmid, 1812)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

dzierowate

Plemię

Licinini

Podplemię

Licinina

Rodzaj

dreptacz

Podrodzaj

Badister (Trimorphus)

Gatunek

Badister (Trimorphus) dorsiger

Synonimy
  • Carabus dorsiger Duftschmid, 1812
  • Badister xanthomus Chaudoir, 1844

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1812 roku przez Caspara Erasmusa Duftschmida pod nazwą Carabus dorsiger[1].

Morfologia edytuj

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,7 do 5,8 mm. Głowa jest brązowoczarna z brązowymi i poprzyciemnianymi czułkami i głaszczkami[2], mniej więcej tak szeroka jak przedplecze[2][3]. Ostatni człon głaszczków szczękowych jest spiczasty. Warga górna jest na przedniej krawędzi ostro, V-kształtnie wycięta[2]. Aparat gębowy ma ponadto niesymetryczne żuwaczki, z których prawa ma wykrojenie na krawędzi zewnętrzno-grzbietowej, a lewa jest niezmodyfikowana[2][3]. Przedplecze jest bardzo szerokie[2][3], od 1,4 do 1,5 raza szersze niż dłuższe[2], brązowoczarne z dość szeroko żółtobrązowo obwiedzionymi krawędziami bocznymi[2][3]. Pokrywy są szersze niż u B. sodalis, o gładkich międzyrzędach[2], ubarwione brązowoczarno z żółtym lub żółtobrązowym wzorem[2][3], typowo obejmującym wąskie obrzeżenie krawędzi, szew i parę kropek barkowych, niekiedy połączonych poprzecznie, trafiają się jednak okazy o całej przedniej części pokryw żółtobrązowej. Odnóża są żółtobrązowe[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Owad rozmieszczony na nizinach[2]. Zasiedla zarośnięte roślinnością pobrzeża wód, mokradła, lasy zalewowe, brzegi śródleśnych bajor i wilgotne łąki[2][4]. Preferuje wilgotne gleby bagienno-torfowe[4].

Gatunek palearktyczny, znany z Niemiec, Austrii, Danii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii oraz europejskiej i zachodniosyberyjskiej części Rosji[5][6]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[7].

Przypisy edytuj

  1. C.E. Duftschmid: Fauna Austriae, oder Beschreibung der österreichischen Insekten für angehende Freunde der Entomologie. Zweyter Theil. Linz und Leipzig: Akademische Buchhandlung, 1812, s. 151.
  2. a b c d e f g h i j k l Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-40, 374-382.
  3. a b c d e Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987, s. 409-418.
  4. a b Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
  5. Wolfgang Lorenz, Badister (Badister) bullatus (Schrank, 1798) in: CarabCat, O. Bánki i inni red., Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021, DOI10.48580/dfqf-3dk [dostęp 2024-02-13].
  6. M. Baehr, Licinini, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 440-441, ISBN 87-88757-73-0.
  7. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.