Baeocera sternalisgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych, podrodziny łodzikowatych i plemienia Scaphisomatini.

Baeocera sternalis
Broun, 1914
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

łodzikowate

Plemię

Scaphisomatini

Rodzaj

Baeocera

Gatunek

Baeocera sternalis

Gatunek ten opisany został w 1914 roku przez Thomasa Brouna[1].

Chrząszcz o silnie wypukłym z wierzchu ciele długości od 1,25 do 1,35 mm, barwy od jasnorudobrązowej do prawie czarnej z jaśniejszymi końcowymi segmentami odwłoka, czułkami i odnóżami. Jedenasty człon czułków jest umiarkowanie wydłużony. Rzędy przyszwowe na pokrywach są delikatne i sięgają od wierzchołka do około połowy lub ⅓ długości ich szwu. Rzędy epipleuralne pokryw są wyraźnie zaznaczone. Tylna para skrzydeł jest bardzo silnie zredukowana. Epimeryty śródtułowia pozbawione są w linii mezepimeralnych. Zapiersie (metawentryt) pozbawione jest mikrorzeźby, a po bokach grubiej niż przedplecze i pokrywy punktowane. Odnóża mają golenie wąskie u nasady, ku szczytowi zaś pogrubione. Samiec ma gonokoksyt z wierzchołkowym stylusem. Jego edeagus cechuje mniej więcej tak długa jak wyrostek wierzchołkowy nabrzmiała część nasadowa, brak delikatnych i łuskowatych struktur w woreczku wewnętrznym oraz szerokie, wydłużone flagellum[1].

Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany z wschodniej i północnej części Wyspy Południowej[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Ivan Löbl, Richard A.B. Leschen, Scaphidiinae (Insecta: Coleoptera: Staphylinidae), „Fauna of New Zealand”, 48, Lincoln, Canterbury, New Zealand: Manaaki Whenua Press, 2003, ISBN 0-478-09353-5.