Wikipedia

Baishun bōshi hō

Baishun bōshi hō (jap. 売春防止法) (pol. dosł. Ustawa przeciw prostytucji) – japońskie prawo z 24 maja 1956 mające na celu zapobieganie prostytucji, karanie osób trzecich zaangażowanych w działalność oraz ochronę i resocjalizacje kobiet uprawiających prostytucję[2][3][4]. Ustawa weszła w życie w 1 kwietnia 1957, ale wszystkie przepisy weszły w życie w pełni dopiero 1 kwietnia następnego roku[5]. Ponieważ prawo nie przewiduje kary za prostytucję jako takiej (klient i prostytutka), uważa się ją bardziej za środek ostrożności niż ustawę o zakazie[2][6][7].

Ustawa z dnia 24 maja 1956 r. przeciw prostytucji[1]
売春防止法 (Baishun bōshi hō)
Ilustracja
Państwo

 Japonia

Data wydania

24 maja 1956

Data wejścia w życie

1 kwietnia 1957

Rodzaj aktu

ustawa (numer rozporządzenia) nr 118 z 1971 r.

Przedmiot regulacji

Karanie czynów promujących prostytucję itp.

Status

obowiązujący

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Historia edytuj

Historia nadzorowanej prostytucji w Japonii sięga okresu Kamakura (1185-1333). W 1618 roku, w okresie Edo, powstały dzielnice czerwonych latarni (Yūkaku) i uregulowano prostytucję. Od końca lat osiemdziesiątych XIX wieku różne grupy, w tym Chrześcijańska Unia Wstrzemięźliwości Kobiet i Towarzystwo Czystości, lobbowały na rzecz zakończenia legalizacji prostytucji. Rząd japoński sprzeciwił się tym żądaniom i zapewnił skuteczną kontrolę chorób przenoszonych drogą płciową, argumentując, że bez tego popęd seksualny mężczyzn spowodowałby wzrost liczby gwałtów i przestępstw seksualnych. W latach 1934-1935, pod naciskiem abolicjonistów, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ogłosiło, że licencjonowana prostytucja zostanie zniesiona w najbliższej przyszłości, ale nie podjęto żadnych działań[2].

Podczas amerykańskiej okupacji Japonii po II wojnie światowej prostytucja kwitła. W styczniu 1946 Sztab Generalny Mocarstw Alianckich (GHQ/SCAP) wydał nakaz zniesienia licencjonowanej prostytucji[7]. Doprowadziło to do uchwalenia w 1948 r. ustawy o regulacjach dotyczących przedsiębiorstw mających wpływ na moralność publiczną. Ustawa zakazująca prostytucji została wprowadzona do parlamentu w 1947 r., ale została odrzucona[8].

Członkinie parlamentu próbowały podejmować różne działania przeciwko prostytucji, aż w maju 1956 r. udało im się wprowadzić ustawę o zapobieganiu prostytucji[2]. Ówczesny premier Japonii Ichirō Hatoyama powołał Radę ds. Polityki Prostytucji, której przewodniczył aktywista i działacz antyprostytucyjny Tsûsai Sugawara, a wynikające z niej prawo uznawało za przestępstwo nagabywanie, zamawianie i umowy dotyczące prostytucji, choć nie sam akt prostytucji. Sugawara przyznał, że kompromisowe przepisy zawierają luki, ale zasugerował, że przynajmniej sprzedaż córek w celu prostytucji jest nielegalna i zasugerował, że może być wymagana formalna regulacja, jeśli prostytucja nie zostanie wyeliminowana[9].

Jednak prawo nie mogło być stosowane jednocześnie na obszarach, na których Japonia nie miała wówczas merytorycznej jurysdykcji (tj. na wyspach Ogasawara w obszarze metropolitalnym Tokio i na Okinawie pod rządami USA). Podczas gdy ustawa weszła w życie 26 czerwca 1968 r. na wyspach Ogasawara, prefektura Okinawa zaczęła wdrażać niektóre przepisy ustawy i informować o niej opinię publiczną w 1970 r., przed przekazaniem władzy, a ostatecznie w pełni wdrożyła ustawę 15 maja 1972 r., po powrocie Okinawy do Japonii[10][11].

Przypisy edytuj

  1. ↑ e-Gov法令検索. elaws.e-gov.go.jp. [dostęp 2023-10-09].
  2. ↑ a b c d Japan’s Prostitution Prevention Law: The Case of the Missing Geisha. scholarship.shu.edu. [dostęp 2023-10-09].
  3. ↑ Hōmushō (Correction Bureau) (1957). Materials Concerning Prostitution and Its Control in Japan. Tokyo: Ministry of Justice, Japan. (Hōmushō 1957.) (Hōmushō (Biuro Poprawcze) (1957). Materiały dotyczące prostytucji i jej kontroli w Japonii. Tokio: Ministerstwo Sprawiedliwości, Japonia. (Hōmushō 1957.)) OCLC 19432229
  4. ↑ Eibun Hōreisha (2003). Prostitution Prevention Law: (Law No. 118, May 24, 1956). Eibun-Horei-Sha. (Eibun Hōreisha 2003.) (Eibun Hōreisha (2003) Ustawa o zapobieganiu prostytucji: (Ustawa nr 118 z 24 maja 1956 r.) Eibun-Horei-Sha. (Eibun Hōreisha 2003.))
  5. ↑ 売春防止法. law.e-gov.go.jp. [dostęp 2016-09-18].
  6. ↑ Law in Everyday Japan: Sex, Sumo, Suicide, and Statutes s.153. books.google.pl. [dostęp 2005-08-15].
  7. ↑ a b Routledge Handbook of Sexuality Studies in East Asia s.282. books.google.pl. [dostęp 2014-09-02].
  8. ↑ Copyright Infringement, Sex Trafficking, and Defamation in the Fictional Life of a Geisha s.351. repository.law.umich.edu. [dostęp 2023-10-09].
  9. ↑ Hastings, Sally (2013). "Chapter 2: Disputing Rights: The Debate over Anti-Prostitution Legislation in 1950s Japan". In Burns, Susan & Brooks, Barbara (eds.). Gender and Law in the Japanese Imperium. University of Hawai'i Press. pp. 70–71. (Hastings, Sally (2013). „Rozdział 2: Kwestionowanie praw: debata na temat ustawodawstwa przeciwdziałającego prostytucji w Japonii lat pięćdziesiątych XX wieku”. W Burns, Susan i Brooks, Barbara (red.). Płeć i prawo w Imperium Japońskim. Uniwersytet Hawajski Press. s. 70–71.) ISBN 978-0824839192.
  10. ↑ 第67回国会　参議院　沖縄及び北方問題に関する特別委員会、内閣委員会、法務委員会、文教委員会連合審査会　第1号　昭和46年12月20日. kokkai.ndl.go.jp. [dostęp 2023-10-09].
  11. ↑ 第68回国会　衆議院　社会労働委員会　第30号　昭和47年5月25日. kokkai.ndl.go.jp. [dostęp 2023-10-09].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Baishun_bōshi_hō&oldid=71651402”