Baldwin II Łysy

hrabia Flandrii

Baldwin II (ur. ok. 863, zm. 10 września 918), zwany Calvus (Łysy) – drugi hrabia Flandrii od 879 i dziedziczny opat St. Bertin od 892, najstarszy syn Baldwina I Flandryjskiego i Judyty Martel, córki Karola II Łysego, króla Franków Zachodnich.

Baldwin II Łysy
Ilustracja
Hrabia Flandrii
Okres

od 2 stycznia 879
do 10 września 918

Poprzednik

Baldwin I Żelazne Ramię

Następca

Arnulf I Wielki

Dane biograficzne
Dynastia

flandryjska

Data urodzenia

ok. 863

Data i miejsce śmierci

10 września 918
Balndimberg

Ojciec

Baldwin I Żelazne Ramię

Matka

Judyta Martel

Żona

Aelfthryth

Dzieci

Arnulf I Wielki
Adolf z Boulogne

Początek rządów Baldwina to czas niszczycielskich najazdów wikingów. Nietknięte pozostały tylko niewielkie terytoria na północ od rzeki Sommy. Baldwin poświęcił wiele lat na odbudowę swojego władztwa. Wznosił nowe fortece i naprawiał mury miejskie. Przejmował również opuszczone posiadłości, dzięki czemu obszar podległy jego władzy znacznie się powiększył. W latach 90. IX w. wykorzystał konflikt między królem Karolem Prostakiem a Odonem, hrabią Paryża, aby uzyskać ziemie Ternois i Boulonnias.

W 883 lub 884 poślubił Aelfthryth (zm. 929), córkę króla Anglii Alfreda Wielkiego i Ealhswith, córki Ethelreda Mucila, earla Gaini[1]. Małżeństwo to miało służyć zacieśnieniu wymierzonego w wikingów sojuszu anglo-flamandzkiego. Przyczyniło się także do nawiązania ścisłych więzów Flandrii i Anglii, które przetrwają przez wiele stuleci.

W 900 Baldwin znalazł się w konflikcie z arcybiskupem Reims, Fulkiem. Konflikt ten hrabia rozwiązał zabijając arcybiskupa, w efekcie czego został ekskomunikowany przez papieża Benedykta IV.

Baldwin zmarł prawdopodobnie 10 września 918 (choć różne źródła podają różne daty, w tym w roku 919)[2]. Jako hrabia Flandrii został zastąpiony przez swojego najstarszego syna, natomiast jako hrabia Boulogne i Ternois oraz opat St. Bertin przez swojego drugiego syna[2].

Dzieci

edytuj

Anglosaski kronikarz Æthelweard podaje czwórkę dzieci Baldwina: dwóch synów oraz dwie córki. Imiona synów potwierdzają również inne źródła[2]:

Niektóre źródła podają również nieślubnego syna Alberta zwanego Ascelinem, zmarłego w 977 roku. Jego istnienie jest niepotwierdzone[2].

Père Anselme w Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France (wyd. 1726-33) błędnie przypisuje Baldwinowi również córki[2]:

Przypisy

edytuj
  1. Justin Glenn, The Washingtons: A Family History: Volume 3: Royal Descents of the Presidential Branch, Savas Publishing, 29 lipca 2014, ISBN 978-1-61121-235-8 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
  2. a b c d e Baldwin II of Flanders [online], The Henry Project [dostęp 2022-11-12].