Barbara Kowalska
Barbara Kowalska-Moore – polska wokalistka jazzowa.
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Gatunki | |
| Aktywność |
od 1966 |
| Powiązania |
Czesław Adamowicz, Jerzy Goleniewski, Andrzej Rosiewicz, Michał Urbaniak, Sami Swoi i in. |
| Zespoły | |
| Minstrele Filipinki Sekwens Baszta Flash Band (początkowo pod nazwą Bumerang) Goleń Express i in. | |
Kariera muzyczna edytuj
Debiutowała w rodzinnym Lublinie, m.in. jako wokalistka zespołu Minstrele[1], skąd w 1970 roku trafiła do Filipinek, a po rozpadzie zespołu na kilka lat porzuciła estradę. Powrót nastąpił w 1974 roku za sprawą Czesława Adamowicza, lidera eksportowego zespołu Sekwens z którym wokalistka nagrała kilka utworów w Polskim Radiu Gdańsk. W 1977 roku zdobyła wyróżnienie w konkursie organizowanym w ramach Spotkań Wokalistów Jazzowych w Lublinie, rok później nagrodę na Bałtyckim Festiwalu Piosenki w Karlshamn (Szwecja). W tym okresie prowadziła własny kwartet i śpiewała z zespołem Baszta. W 1979 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie w niecały rok później zdobyła główną nagrodę indywidualną na festiwalu Złota Tarka i wyróżnienie za występ w koncercie Interpretacje w ramach XIX Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej Opole'81[2]. Na przełomie lat 70. i 80. współpracowała z Andrzejem Rosiewiczem, z zespołem Flash Band (początkowo przejął schedę po zespole Bumerang i pod tą nazwą i w tym samym składzie osobowym występował[3]) z którym dokonała nagrań radiowych (m.in. Tu jest świat)[4], a następnie z formacją Goleń Express. W 1982 roku wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych, gdzie nagrała trzy albumy i występuje do dzisiaj. Współpracowała z czołówką polskich jazzmanów, m.in. z zespołem Sami Swoi oraz z Michałem Urbaniakiem (album Basia Moore Sings Michael Urbaniak z 1993), zaś po wyjeździe z kraju z pianistami – Robertem Ariesem, Jeremym Wahlemczy, Rave Tesarem (album Gratitude z 2013) czy z siedmiokrotnym laureatem nagrody Grammy, wokalistą jazzowym Markiem Murphym (album Gratitude z 2013)[5]. Wokalistka wystąpiła na prestiżowych nowojorskich scenach The Triad Theatre (Off-Broadway) oraz Don’t Tell Mama.
Dyskografia edytuj
Albumy edytuj
- 1988: Infinity
- 1993: Basia Moore Sings Michael Urbaniak – One to One
- 2013: Gratitude
Bibliografia edytuj
- Barbara Kowalska na stronie projektu Swingujące 3-miasto
Przypisy edytuj
- ↑ Agnieszka Góra-Stępień: Minstrele. teatrnn.pl. [dostęp 2022-12-03]. (pol.).
- ↑ Jacek Żyliński: Barbara Kowalska. kppg.waw.pl. [dostęp 2022-12-03]. (pol.).
- ↑ Stanisław Danielewicz, Marcin Jacobson: Rockowisko Trójmiasta. Lata 70.. Pelplin: Bernardium, 2017, s. 369. ISBN 978-83-7823-971-0.
- ↑ Barbara Kowalska-Moore: Barbara Kowalska & Flash Band – „Tu jest świat” (P. R. Gdańsk, 1979). Jedno z nagrań radiowych zespołu Flash Band. youtube.com, 2014-12-08. [dostęp 2022-09-11]. (pol.).
- ↑ Janusz Szprot: Basia Moore – Gratitude. jazzforum.com.pl. [dostęp 2022-12-03]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Barbara Kowalska w bazie Discogs.com (ang.)