Barnaba (Kiedrow)
Barnaba, imię świeckie Władimir Wiktorowicz Kiedrow, ros. Владимир Викторович Кедров (ur. 21 kwietnia 1931 w Wysokim, zm. 1 czerwca 2020 w Czeboksarach[1][2]) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Władimir Kiedrow Владимир Кедров | |
Metropolita czeboksarski i czuwaski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1931 |
Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 2020 |
Metropolita czeboksarski i czuwaski | |
Okres sprawowania |
2001–2020 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
grudzień 1955 |
Diakonat |
15 lutego 1956 |
Prezbiterat |
9 marca 1957 |
Chirotonia biskupia |
30 listopada 1976 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji |
30 listopada 1976 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Serafin (Nikitin), Pitirim (Nieczajew), Szymon (Nowikow), Gleb (Smirnow) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Życiorys
edytujUrodził się w religijnej rodzinie, wielu z jego przodków było kapłanami prawosławnymi w cerkwi w rodzinnej wsi Wysokoje w obwodzie riazańskim; jego ojciec był absolwentem seminarium duchownego, lecz nie przyjął święceń[3]. Po ukończeniu szkoły średniej zaczął służyć jako hipodiakon w soborze Świętych Borysa i Gleba w Riazaniu. W maju 1955 został posłusznikiem w ławrze Troicko-Siergijewskiej; w grudniu tego samego roku złożył tam wieczyste śluby zakonne przed jej przełożonym, archimandrytą Pimenem (Izwiekowem). 15 lutego 1956 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I udzielił mu święceń diakońskich. W monasterze pełnił od 1956 r. obowiązki głównego zakrystiana. 9 marca 1957 został hieromnichem[3].
Trzy lata później otrzymał godność igumena; za pracę dla Cerkwi został w 1963 nagrodzony krzyżem z ozdobami. W 1965 mianowany archimandrytą. W 1971 reprezentował wspólnotę monastyczną ławry Troicko-Siergijewskiej na Soborze Lokalnym Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. 30 listopada 1976 w cerkwi św. Sergiusza z Radoneża w kompleksie Ławry miała miejsce jego chirotonia na biskupa czeboksarskiego i czuwaskiego, w której jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha Moskwy i całej Rusi Pimen, metropolita kruticki i kołomieński Serafin, arcybiskup wołokołamski Pitirim, biskup riazański i kasimowski Szymon oraz biskup orłowski i briański Gleb. W 1984 otrzymał godność arcybiskupa, zaś w 2001 – metropolity[3].
W 2011 odznaczony Orderem Honoru[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Умер заразившийся COVID-19 глава Чувашской митрополии РПЦ [online], РБК [dostęp 2020-06-01] (ros.).
- ↑ Преставился ко Господу митрополит Чебоксарский и Чувашский Варнава. patriarchia.ru, 1 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-01]. (ros.).
- ↑ a b c Варнава, митрополит (Кедров Владимир Викторович) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2020-06-01] (ros.).
- ↑ Президент подписал Указ «О награждении государственными наградами Российской Федерации»