Wikipedia

Bartosz Brożek

polski filozof i prawnik

Bartosz Paweł Brożek (ur. 17 czerwca 1977[1][2]) – polski filozof, kognitywista i prawnik, profesor nauk prawnych, pracownik Katedry Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, prodziekan tego Wydziału ds. współpracy międzynarodowej w kadencji 2016–2020. Dyrektor Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych (od 2018)[3]. Autor licznych publikacji z zakresu filozofii prawa, nauk kognitywnych, filozofii nauki, logiki i pokrewnych dziedzin, w tym ponad 20 książek, m.in. The Legal Mind, wydanej przez Cambridge University Press[4].

Bartosz Brożek
Data urodzenia

17 czerwca 1977

profesor nauk prawnych
Specjalność: filozofia prawa, bioetyka
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński
Papieska Akademia Teologiczna

Doktorat

14 kwietnia 2003
26 września 2007

Habilitacja

20 października 2008

Profesura

25 czerwca 2013

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Edukacja i kariera naukowa edytuj

W 2001 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz filozoficzne na Papieskiej Akademii Teologicznej (obecnie Uniwersytet Papieski w Krakowie). W 2003 uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy pt. „Defeasibility of Legal Reasoning” (specjalizacja z teorii i filozofii prawa) na Wydziale Prawa i Administracji UJ, zaś w 2007 doktora filozofii („Teoria podwójnej prawdy. Analiza logiczna”) na Uniwersytecie Papieskim. W 2008 uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych, a w 2011 został profesorem nadzwyczajnym UJ. 25 czerwca 2013 otrzymał tytuł naukowy profesora jako jeden z najmłodszych naukowców w Polsce. Od 2008 pracuje też w Centrum Kopernika Badań Interdyscyplinarnych, gdzie pełni lub pełnił funkcje dyrektora Centrum, dyrektora Copernicus College[5] oraz członka Rady Programowej Copernicus Festival[6].

Laureat wielu nagród przyznawanych za osiągnięcia naukowe, m.in. Nagrody I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcie naukowe (wraz z Jerzym Stelmachem, 2007), Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla Wybitnych Młodych Naukowców (2008), programu MISTRZ Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2015), Nagrody Narodowego Centrum Nauki (2018)[7]. Kierownik i wykonawca grantów badawczych finansowanych m.in. przez Narodowe Centrum Nauki, Fundację Templetona i Ministerstwo Nauki[8]. Jeden z najczęściej cytowanych polskich filozofów[9].

Wybrane publikacje książkowe edytuj

  • Metody prawnicze (współautor Jerzy Stelmach), Zakamycze, Kraków 2004.
  • Defeasibility of Legal Reasoning, Zakamycze, Kraków 2004.
  • Methods of Legal Reasoning (współautor: Jerzy Stelmach), Springer Verlag, New York 2006.
  • Metody prawnicze (współautor: Jerzy Stelmach), wyd. 2, Wolters Kluwer Polska, Kraków 2006.
  • Dziesięć wykładów o ekonomii prawa (współautorzy: J. Stelmach, W. Załuski), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
  • Rationality and Discourse. Towards a Normative Model of Applying Law, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
  • Paradoksy bioetyki prawniczej (współautorzy: J. Stelmach, M. Soniewicka, W. Załuski), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
  • Sztuka negocjacji prawniczych (współautor: Jerzy Stelmach), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
  • The Double Truth Controversy. An Analytical Essay, Copernicus Center Press, Kraków 2010.
  • Normatywność prawa, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
  • Rule-Following. From Imitation to the Normative Mind, Copernicus Center Press, Kraków 2012.
  • The Art of Legal Negotiations (współautor: Jerzy Stelmach), Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
  • Umysł matematyczny (współautor: Mateusz Hohol), Copernicus Center Press, Kraków 2014.
  • Myślenie: Podręcznik użytkownika, Copernicus Center Press, Kraków 2016[10].
  • Granice interpretacji, Copernicus Center Press, Kraków 2014, 2015, 2018[11].
  • Umysł prawniczy, Copernicus Center Press, Kraków 2018.
  • The Legal Mind. A New Introduction to Legal Epistemology, Cambridge University Press, Cambridge 2020[12].
  • Szkice z filozofii głupoty (współautorzy: Michał Heller i J. Stelmach), Copernicus Center Press, 2021, ISBN 978-83-7886535-3.

Przypisy edytuj

  1. ↑ BARTOSZ BROŻEK: CV. Facultymedia.jcu.edu.s3.amazonaws.com. [dostęp 2021-11-19].
  2. ↑ prof. dr hab. Bartosz Brożek. Copernicus Center PRESS. [dostęp 2016-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑   O nas, copernicuscenter.edu.pl [dostęp 2022-02-04].
  4. ↑ academia.edu [online], jagiellonian.academia.edu [dostęp 2018-09-11] (ang.).
  5. ↑ Copernicus College, Zespół [online], www.copernicuscollege.pl [dostęp 2018-09-11] (pol.).
  6. ↑ Copernicus Festival: zespół [online], www.copernicusfestival.com [dostęp 2018-09-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-12] (pol.).
  7. ↑ Laureat Nagrody NCN 2018 – HS – prof. Bartosz Brożek. Narodowe Centrum Nauki 2018-10-11. [dostęp 2018-10-11].
  8. ↑ Katedra Filozofii Prawa i Etyki Prawniczej, Pracownicy [online], www.law.uj.edu.pl [dostęp 2018-09-11] (pol.).
  9. ↑ Bartosz Brozek – Cytowania w Google Scholar [online], scholar.google.pl [dostęp 2018-09-11].
  10. ↑ Bartosz Brożek: Myślenie: podręcznik użytkownika. Kraków: Copernicus Center Press, 2016. ISBN 978-83-7886-263-5. [dostęp 2016-12-03]. (pol.).
  11. ↑ Bartosz Brożek: Granice interpretacji. Kraków: Copernicus Center Press, 2014, 2015, 2018, s. 1-280. ISBN 978-83-7886-197-3., e-book ISBN 978-83-7886-081-5
  12. ↑ Bartosz Brożek, The Legal Mind [online], Cambridge Core, styczeń 2020 [dostęp 2019-08-03] (ang.).

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Brożek&oldid=71319963”