Batalion Przeciwpancerny Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej
Batalion Przeciwpancerny Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej – zmotoryzowany pododdział piechoty Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Michał Bilik |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939) | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia batalionu edytuj
Batalion Przeciwpancerny został sformowany w Rembertowie na podstawie rozkazu Departamentu Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych L.6777/Org.Tjn.39, jako jednostka organizacyjna piechoty[1].
W czasie odprawy przeprowadzonej 21 sierpnia 1939 roku w Dowództwie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej stwierdzono, że w batalionie brak było jednego oficera, jednego majstra i 11 kierowców motocykli oraz przeszkolonych radiotelegrafistów, a ponadto „etat pokryty, podział na pododdziały przeprowadzony”. W punkcie 16 odprawy, na podstawie meldunku dowódcy batalionu, zauważono, że „stan wyszkolenia szeregowych w walce pieszej. Władanie sprzętem – dobre. Obsługa wymaga doszkolenia motorowego. Wyszkolenie strzeleckie – dobre. Wyszkolenie kierowców – dosyć dobrych 50%, słabych – 50%, junacy gorsi”. W części III Administracyjno-Gospodarczej stwierdzono, że dywizjon w czasie organizacji oraz zimy z 1939 na 1940 rok będzie dyslokowany w Rembertowie, który był przewidziany na stałe miejsce dyslokacji[2].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku batalion walczył w składzie macierzystej Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej.
Organizacja wojenna i obsada personalna edytuj
- dowódca dywizjonu – mjr piech. Michał Bilik
- kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Władysław Tijan
- dowódca 1 kompanii – kpt. Jan Wołyniak
- dowódca 2 kompanii – kpt. Marian Mytkiewicz († 18 IX 1939, Tomaszów Lubelski)
- dowódca plutonu łączności – kpt. Franciszek Radtke
- dowódca plutonu gosp.-technicznego – chor. Stanisław Lulak
Przypisy edytuj
- ↑ Zarzycki 1995 ↓, s. 265.
- ↑ Protokół odprawy 1939 ↓, s. 41-42.
Bibliografia edytuj
- Protokół odprawy przeprowadzonej dnia 21 sierpnia 1939 r. w Dowództwie Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej, L.483/tjn.. Centralne Archiwum Wojskowe, 1939. [dostęp 2016-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
- Stefan Rowecki: Wspomnienia i notatki autobiograficzne (1906-1939). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1988. ISBN 83-07-01547-2.
- Wacław Zaleski: W Warszawskiej Brygadzie Pancerno-Motorowej 1939. Z dziejów 1 Pułku Strzelców Konnych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1988. ISBN 83-11-07460-7.
- Piotr Zarzycki: Plan mobilizacyjny „W”. Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1995. ISBN 83-85621-87-3.