Bergepanzer 2

Bergepanzer 2
	; Bergepanzer 2
	Dane podstawowe
Państwo	RFN
Producent	MaK Maschinenbau
Typ pojazdu	wóz zabezpieczenia technicznego
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 żołnierzy
	Historia
Prototypy	1964-1965
Produkcja	1965 – ?
	Dane techniczne
Silnik	1 silnik wysokoprężny widlasty, 10-cylindrowy MTU MB 838 Ca-M 500 o mocy 830 KM (611 kW) przy obrotach 2200 obr./min.
Długość	7,57 m
Szerokość	3,25 m
Wysokość	2,70 m
Prześwit	440 mm
Masa	39,2 t (własna) 39,8 t (bojowa)
Nacisk jedn.	0,83 kp/cm²
	Osiągi
Prędkość	62 km/h (po drodze)
Zasięg pojazdu	ok. 850 km (po drodze) 500 km (w terenie)
	Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	2,25 m (bez przygotowania) 4,00 m (po dnie)
Rowy (szer.)	2,5 m
Ściany (wys.)	1,15 m
Kąt podjazdu	60°
Przechył boczny	30°
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2 karabiny maszynowe MG3 kal. 7,62 mm
	Wyposażenie
	system ochrony NBC, wyrzutnie granatów dymnych, dźwig, lemiesz, wyciągarka
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bergepanzer 2 – niemiecki wóz zabezpieczenia technicznego konstrukcyjnie oparty na czołgu Leopard 1.

Historia edytuj

13 października 1961 roku Ministerstwo Obrony RFN przedstawiło wymagania na nowy pojazd zabezpieczenia technicznego. W 1963 roku projekt takiego wozu zaczęła opracowywać firma Porsche. W wyniku tych prac powstały dwa prototypy zbudowane przez firmę Jung-Jungenthal, które zaprezentowano w roku 1964. Dalsze prace nad nowym wozem zabezpieczenia technicznego prowadzono już w zakładach MaK Maschinenbau, gdzie opracowano kolejne prototypy. Testy nowego wozu przeprowadzono w roku 1965 i w tym samym roku rozpoczęto produkcję seryjną. Pierwszy seryjny Bergepanzer 2 przekazano Bundeswehrze 9 września 1966 roku^[3].

W 1978 roku zmodernizowano część wozów. Przebudowano kadłub w tylnej części, z prawej strony dodano podporę hydrauliczną dzięki czemu zwiększyła się nośność dźwigu. Ponadto ulepszono system obrony NBC. Tak zmodernizowane wozy oznaczono Bergepanzer 2 A2^[3]^[2].

Konstrukcja edytuj

Bergepanzer 2 oparty jest na czołgu Leopard 1. Na bazie kadłuba Leoparda umieszczono opancerzoną kabinę załogi, w której znajduje się miejsce dla czterech żołnierzy – kierowcy, dowódcy oraz dwóch mechaników. Bergepanzer jest zunifikowany z czołgiem Leopard w 75%^[3]^[2].

Uzbrojeniem pojazdu są dwa karabiny maszynowe MG3 kal. 7,62 mm (wcześniej MG1) oraz wyrzutnie granatów dymnych. Jeden karabin umieszczony jest w jarzmie z przodu, drugi zaś służy do strzelania przeciwlotniczego. Wyposażenie specjalistyczne stanowi hydrauliczny dźwig, wyciągarka oraz lemiesz umieszczony z przodu. Dźwig umieszczony jest po prawej stronie, ma on możliwość obrotu w zakresie 270° i podnoszenia do 72°. Natomiast wyciągarka posiada siłę wyciągu 35 000 N i długości liny 90 m^[3]. Ponadto pojazd przystosowany jest do przewozu kompletnej jednostki napędowej umieszczonej na specjalnym uchwycie na klapie silnika^[2].

Bergepanzer 2 napędzany jest silnikiem pochodzącym z Leoparda (MTU MB 838 Ca M500 o mocy 830 KM). Pojazd osiąga prędkość maksymalną po drodze wynoszącą 62 km/h oraz zasięg ok. 850 km. W terenie zasięg spada do 500 km^[2].

Warianty edytuj

Bergepanzer 2 – wariant podstawowy wprowadzony w roku 1966^[3].
Bergepanzer 2 A2 – wariant zmodernizowany w roku 1978 o zwiększonej nośności dźwigu^[2].
Pionierpanzer 1 – wóz saperski. Oficjalnie oznaczany jako Bergepanzer 2 A1^[2].
Pionierpanzer 2 Dachs – wóz saperski powstały w latach 80. XX wieku z przebudowania wozów Pionierpanzer 1 i Bergepanzer 2^[2].
Bergepanzer 2000 – belgijska zmodernizowana wersja Bergepanzer 2 A1^[4].
Bergepanzer Wisent – wóz zabezpieczenia technicznego opracowany przez firmę Flensburger Fahrzeugbaugesellschaft (FFG) dla duńskiej armii. Powstał w oparciu o Bergepanzer 2^[5]^[6].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d Bergepanzer 2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 27–28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13–18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).
↑ BERGEPANZER 2000.
↑ Bergepanzer Wisent. [dostęp 2013-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
↑ Leopard 1 Wisent ARV.

[deutschesheer-1] Bergepanzer 2.

[militarta1-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Michael Jercher, Waldemar Trojca: Leopard 1. Cz. 9. Hannover-Speyer, Warszawa: Wydawnictwo Militaria, 1993, s. 27–28. ISBN 83-86209-35-6. (pol.).

[ntw9710-3] Dariusz Użycki, Tomasz Begier. Czołg Leopard 1. (III). „Nowa Technika Wojskowa”. 10/1997, s. 13–18, 1997. Andrzej Kiński – redaktor naczelny. Warszawa: Magnum-X Sp. z o.o.. ISSN 1230-1655. (pol.).

[4] BERGEPANZER 2000.

[5] Bergepanzer Wisent. [dostęp 2013-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

[6] Leopard 1 Wisent ARV.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]