Bundeswehra
Bundeswehra (niem. Bundeswehr) – nazwa federalnych sił zbrojnych Niemiec. Za datę utworzenia Bundeswehry uznaje się 5 maja 1955 roku. Bundeswehra wchodzi w skład sił zbrojnych NATO, uczestniczy więc w NATO-wskich akcjach (np. IFOR, SFOR, potem EUFOR w Bośni i Hercegowinie, KFOR w Kosowie i in.), a także w akcjach humanitarnych ONZ (np. UNOSOM w Somalii)[2].
| ||
Bundeswehr | ||
![]() Logo Bundeswehry | ||
Państwo | ![]() | |
Historia | ||
Sformowanie | 5 maja 1955 | |
Dane podstawowe | ||
Wiek poboru | 17–49, pobór zawieszony 1 lipca 2011 | |
Obecny dowódca | Eberhard Zorn | |
Podporządkowanie | minister obrony, w czasie wojny kanclerz | |
Liczebność | 178 334 (28 lutego 2017)[1] | |
Budżet wojskowy | ||
Kwota | 39,200 mld USD (2017) | |
% PKB | 1,3% (2017) |
Według portalu Global Firepower, jest to piętnasta najpotężniejsza armia świata spośród ogółem 138 podlegających wartościowaniu (stan na styczeń 2021[3], za USA, Rosją, Chinami, Indiami, Francją, Japonią, Południową Koreą, Wielką Brytanią i Turcją) i jej pozycja w porównaniu z rokiem poprzednim utrzymała się na tym samym szczeblu.
Struktura BundeswehryEdytuj
Bundeswehra składa się z trzech rodzajów sił zbrojnych:
HistoriaEdytuj
Niemcy są członkiem NATO od 1955 roku. W szczytowym okresie zimnej wojny liczebność Bundeswehry sięgała 500 tys. żołnierzy.
Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 r., rozpoczął się proces włączania Narodowej Armii Ludowej NRD wraz z jej uzbrojeniem do Bundeswehry. Część sprzętu jako przestarzały wkrótce zniszczono, część odsprzedano lub oddano bezpłatnie innym armiom (np. czołgi – Turcji, helikoptery Mi-24 i ostatnie 22 MiG-29 – Polsce).
Podpisany w 1990 r. w Moskwie układ między Niemcami a ZSRR o ostatecznej regulacji, zwany układem „2+4”, określił stan sił zbrojnych zjednoczonych Niemiec na poziomie 370 tys. (łącznie siły lądowe, morskie i powietrzne) i zobowiązał ZSRR do wycofania swoich wojsk z terenu Niemiec do końca 1994 r.
W zrealizowanej po 1992 r. reformie, p.n. Bundeswehra 2000, siły zbrojne Niemiec składają z dwóch kategorii: większej części przeznaczonej do obrony terytorium Niemiec i obszaru NATO oraz mniejszej – maksymalnie mobilnych i utrzymujących stałą gotowość bojową sił szybkiego reagowania (7 brygad lądowych, część sił powietrznych i morskich). Łączna liczba żołnierzy wynosiła w 2000 r. ok. 308,4 tys.; zasadnicza służba wojskowa we wszystkich rodzajach wojsk trwała 9 mies.; siły lądowe liczyły 211,8 tys. żołnierzy, marynarka – 26 tys., lotnictwo – 70,5 tys.
Do roku 2011 nabór do Bundeswehry opierał się na zasadzie obowiązkowego poboru.
Reforma sił zbrojnych Niemiec z 2011 r. ustanowiła wymagany poziom liczebności na 185 tys. żołnierzy i 40 tys. rezerwistów, istnieje jednak stały problem z dojściem do tego poziomu. We wrześniu 2014 roku Bundeswehra przyznała się do przewlekłych problemów ze sprzętem, które sprawiają, że siły zbrojne nie są „w stanie dotrzymywać swoich obietnic obronnych w ramach NATO”. Wśród problemów cytowane były niesprawne systemy strzeleckie, pojazdy opancerzone, samoloty i okręty wojenne, nienadające się do natychmiastowego użycia ze względu na zaniedbania w konserwacji i poważne braki części zamiennych. Sytuacja była tak tragiczna, iż uznano że większość samolotów bojowych i śmigłowców niemieckich nie była w stanie latać[4].
W 2015 roku, w wyniku poważnych napięć na linii NATO–Rosja w Europie, Niemcy ogłosiły zamiar podniesienia wydatków na obronność. W maju tegoż roku niemiecki rząd postanowił, że tempo wzrostu wydatków obronnych wzrośnie z 1,3% do 6,2% w ciągu następnych pięciu lat, pozwalając ministerstwu obrony modernizować armię[5].
Niemcy są sygnatariuszem układu w sprawie konwencjonalnych sił zbrojnych z 1990 r. i układu o liczbie żołnierzy z 1992 r., zgodnie z którymi liczebność wojsk będzie wynosić 350 tys. żołnierzy. Niemcy będą mogły posiadać: 4166 czołgów bojowych, 3446 bojowych wozów opancerzonych, 2707 jednostek artylerii o kalibrze powyżej 100 mm, 900 samolotów bojowych, 306 śmigłowców uderzeniowych.
Insygnia BundeswehryEdytuj
Flaga Bundeswehry (Heer)
Bandera wojenna RFN (Marine)
Roundel (Luftwaffe)
Znak Bundeswehry - „Krzyż Żelazny”
Stopnie wojskowe w niemieckich siłach zbrojnychEdytuj
Wojska lądowe (Heer) i lotnicze (Luftwaffe)Edytuj
Korpus podoficerów młodszych | ||
---|---|---|
Naramiennik | ||
Stopień | Stabsunteroffizier | Unteroffizier |
Skrót | StUffz/SU | Uffz/U |
kod NATO | OR-5 | OR-5 |
Marynarka Wojenna (Marine)Edytuj
Korpus oficerski | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dystynkcja | ||||||||||||||
Stopień | Admiral | Vizeadmiral | Konteradmiral | Flottillenadmiral | Kapitän zur See | Fregattenkapitän | Korvettenkapitän | Stabskapitänleutnant | Kapitänleutnant | Oberleutnant zur See | Leutnant zur See | Oberfähnrich zur See | Fähnrich zur See | Seekadett |
Skrót | Adm | VAdm/VADM | KAdm/KADM | FltlAdm/FADM | Kpt. zS/KZS | FKpt/FK | KKpt/KK | StKptLt/SKL | KptLt/KL | OLt zS/OLZS | Lt zS/LZS | OFähnr zS/OFRZS | Fähnr zS/FRZS | SKad |
kod NATO | OF-9 | OF-8 | OF-7 | OF-6 | OF-5 | OF-4 | OF-3 | OF-2 | OF-1 | OF(D) | Cadet |
Korpus podoficerów młodszych | ||
---|---|---|
Dystynkcje | ||
Stopień | Obermaat | Maat |
Abkürzung | OMaat/OMT | Maat/MT |
kod NATO | OR-5 | OR-5 |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Die Stärke der Streitkräfte (niem.). bundeswehr.de, 28 lutego 2017. [dostęp 2017-03-21].
- ↑ Encyklopedia popularna PWN, Warszawa 1997, s. 114.
- ↑ Military Strength Ranking, www.globalfirepower.com [dostęp 2021-01-26] (ang.).
- ↑ Germany′s von der Leyen admits major Bundeswehr shortfalls - News - DW.COM - 27.09.2014. W: DW.COM [on-line].
- ↑ Reuters Editorial: Germany to boost mid-term defense spending. W: Reuters [on-line]. 17 marca 2015.