Bhadrabahu (ur. III w. p.n.e.[1]) – asceta dźinijski, żył najprawdopodobniej w czasach Ćandragupty Maurji i był jego mistrzem duchowym. Na koniec okresu trwania dwudziestoletniej suszy wraz z królem i uczniami wybrał się do Karnataki, gdzie zagłodził się na śmierć. Członkowie odłamu dźinijskiego digambara uważają go za założyciela ich ruchu[1] i przypisują mu redakcję następujących dzieł:

  • Kalpasutra[1]
  • Niryukti
  • Dristivada

Przypisy edytuj

  1. a b c V.K. Agnihotri (red.), Indian History, Allied Publishers Private Limited, A-191, ISBN 978-81-8424-568-4.