Białogóra (Dobrostany)
Białogóra (niem. Weißenberg; ukr. Біла Гора) – dawna kolonia, obecnie część wsi Dobrostany (ukr. Добростани) w rejonie jaworowskim obwodu lwowskiego. Leży na południe od Dobrostanów właściwych, na zachodnim brzegu strugi (blisko ujścia do Wereszycy), tworzącej dawniej Staw Białogórski, wzdłuż ulicy Białogóra (Bila Hora, Біла Гора)[2].
Białogóra (Weißenberg) na mapie z 1860 | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (1921[1]) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°51′37″N 23°37′53″E/49,860278 23,631389 |
Dawniej katolicka kolonia niemiecka, założona w 1786 roku[3]. Zajmowała północną częśc gminy katastralnej Kamienobród i w 1880 roku zamieszkiwało ją 380 ludzi w 46 domach[4]. W II Rzeczypospolitej początkowo gmina jednostkowa w powiecie gródeckim województwie lwowskim. W 1921 liczba mieszkańców gminy Białogóra wynosiła 484[1]. W związku z reformą administracyjną kraju 1 sierpnia 1934 roku Białogóra została siedzibą wiejskiej zbiorowej gminy Białogóra w powiecie gródeckim[5], w obrębie której utworzyła gromadę, składającą się z miejscowości Białogóra, Girskie, Granica i Za Koleją[6].
Podczas II wojny światowej weszła w skład powiatu lwowskiego (Kreishauptmannschaft Lemberg), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie, gdzie została włączona do nowo utworzonej gminy Dobrostany; liczba mieszkańców w 1943 roku wynosiła 615[7].
Po II wojnie światowej weszła w struktury ZSRR (Ukraińskiej SRR), gdzie została włączona do Dobrostanów.
Znani ludzie edytuj
W 1895 roku w Białogórze urodził się Antoni Hajzik – major piechoty w stanie spoczynku Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 13 : Województwo Lwowskie
- ↑ Weißenberg w Maps Arcanum
- ↑ Stanisław Kryciński, Kolonizacja józefińska w Galicji, „Połoniny”, wyd. SKPB, Warszawa 1984
- ↑ Weissenberg al. Białogóra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 189 .
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 107, poz. 970
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 96
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
Linki zewnętrzne edytuj
- Weissenberg al. Białogóra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 189 .