Białogłowski
herb szlachecki
Białogłowski (Weiskopf) – polski herb szlachecki z indygenatu.
 Herb Białogłowski | |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Alternatywne nazwy |
Weiskopf |
Opis herbu edytuj
W polu czerwonym[1] trzy głowy trupie srebrne (1 nad 2).
Historia herbu edytuj
Pochodzi z Inflant, indygenat z roku 1600.
Herbowni edytuj
Białogłowski, Białokoss, Białokoz, Weiskopf.
Znani herbowni edytuj
- Felicjan Białogłowski herbu własnego (zm. po 1693) – rotmistrz armii koronnej, wojski przemyski.
Przypisy edytuj
- ↑ Tak u Gajla, za Ostrowskim i Niesieckim, oraz u Orgelbranda za Ostrowskim, Stanisław Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych. Warszawa: Juliusz Karol Ostrowski, 1909., tabl. XVII podaje pole błękitne
Bibliografia edytuj
- Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Białogłowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Białogłowski w serwisie Genealogia dynastyczna (za Chrząńskim). genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].