Białogródka (obwód chmielnicki)

Białogródka[2] (ukr. Білогородка, Biłohorodka) – wieś na Ukrainie w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego.

Białogródka
Білогородка
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

szepetowski

Powierzchnia

6,988 km²

Wysokość

269 m n.p.m.

Populacja (2008[1])
• liczba ludności
• gęstość


1641
252,93 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3852

Kod pocztowy

30343

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Białogródka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Białogródka”
Ziemia50°00′15″N 26°38′51″E/50,004167 26,647500

Znajduje się tu stacja kolejowa Białogródka, położona na linii SzepetówkaTarnopol.

Historia

edytuj

Miejscowość założona w 1400 roku. Miała zamek, którego pozostałości były widoczne jeszcze w XIX wieku[3].

Kniaź Aleksander Fiodorowicz Czartoryski przeprowadził ze swoim bratem Iwanem podział pozostałego po ojcu majątku; z dóbr wołyńskich kniaziowi Iwanowi przypadły miasta: Klewań i Białogródka (Biełgorod) z wsiami i folwarkami przynależnymi do tej części.

Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie wołyńskim, w 1739 roku należała do klucza Białogródka Lubomirskich[4].

Pod rozbiorami siedziba gminy Białogródka(inne języki) w powiecie zasławskim guberni wołyńskiej.

Urodzeni

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. who-is-who.com.ua. who-is-who.com.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-17)]..
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. Wstęp Henryka Mościckiego do książki Stanisława Kardaszewicza Dzieje dawniejsze miasta Ostroga.
  4. Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 437.

Linki zewnętrzne

edytuj