Białokurowicz

Białokurowicz (Białokur, Pocisk) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

W polu czerwonym nad półksiężycem srebrnym dwa srebrne żeleźce strzał, pomiędzy nimi lewo-ukośna belka srebrna.

Nad tarczą hełm w koronie, brak informacji o klejnocie.

Historia herbu

Nadany w 1581 roku Bazylemu Białokurowiczowi^[1].

Herbowni

Białokur, Białokurowicz.

Przypisy

↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 18. ISBN 83-7181-217-5.

Bibliografia

Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Herb Białokurowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Herb Białokurowicz w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Białokurowicz&oldid=72898218”