Bieńkowice (Wrocław)
Bieńkowice – osiedle Wrocławia, w byłej dzielnicy Krzyki, na wschodnim skraju miasta. Do 1 stycznia 1951 samodzielna wieś pod Wrocławiem. Sąsiaduje ze wsiami Iwiny, Zacharzyce i Radwanice oraz z osiedlem Brochów.
| Osiedle Wrocławia | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| W granicach Wrocławia |
1951 |
| Populacja (31.12.2022) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Wrocławia
| |
Nazwa
edytujBieńkowice należą do najstarszych wsi podwrocławskich – pierwszy łaciński zapis o nich pochodzi z 1282 roku. Nazwa Bieńkowice jest słowiańską nazwą patronimiczną pochodzącą od męskiego imienia Bieniek derywatu imienia Benedykt, który przypuszczalnie był protoplastą rodu i założycielem wsi. Końcówka „ice” lub jej staropolska starsza wersja „icze” charakterystyczna jest dla słowiańskich nazw patronimicznych wywodzących się od imion patronów rodu.
Polską nazwę Bienkowice oraz zgermanizowaną Bienkwitz wymienia w 1896 roku śląski pisarz Konstanty Damrot w książce o nazewnictwie miejscowym na Śląsku[2]. Damrot w swojej książce wymienia również staropolską nazwę Bienkowycze.
Po dojściu do władzy w Niemczech narodowych socjalistów w roku 1936 nazwę wsi przemianowano na Ruhlinden, następnie od 1939 do 1945 Lindenruh. Po 1945 roku polskie władze nadały wsi nazwę Bieńkowice.
Historia
edytujW połowie XIV wieku we wsi znajdował się folwark, dwór i urządzenia obronne będące własnością wrocławskiego mieszczanina. Wspomniane obiekty na początku XV wieku prawdopodobnie przestały istnieć. Jak dowodzą dokumenty polskiego kościoła Św. Krzysztofa we Wrocławiu mieszkańcy Bieńkowic mówili po polsku jeszcze w XIX wieku (mimo wielowiekowego oderwania Śląska od Polski). Ocenia się, że w połowie XVIII wieku wieś była zamieszkana niemal w stu procentach przez Polaków. Pod koniec XVIII wieku, kiedy właścicielem osady był Wojkowski istniał tu ponownie folwark i dwór, ponadto czynny był wiatrak (obecnie nie istnieją). Wieś liczyła 20 zagród, mieszkało tutaj 131 mieszkańców (wśród nich: kowal, chałupnik, rybak, sześciu zagrodników wolnych i tyluż omłockowych). 16 lutego 1945 r. zdobyte przez Armię Czerwoną.
Przypisy
edytuj- ↑ Liczba mieszkańców zameldowanych we Wrocławiu w podziale na Osiedla – stan na 31 grudnia 2022 r.
- ↑ Konstanty Damrot, „Die älteren Ortsnamen Schlesiens, ihre Entstehung und Bedeutung: mit einem Anhange über die schlesisch-polnischen Personennamen: Beiträge zur schlesischen Geschichte und Volkskunde”, Verlag von Felix Kasprzyk, Beuthen 1896.