Biedronecznik zmienny

Biedronecznik zmienny, tarczownica zmienna (Punctelia subrudecta (Nyl.) Krog) – gatunek grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Biedronecznik zmienny
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

misecznicowce

Rodzina

tarczownicowate

Rodzaj

biedronecznik

Gatunek

biedronecznik zmienny

Nazwa systematyczna
Punctelia subrudecta (Nyl.) Krog
Nordic Jl Bot. 2(3): 291 (1982)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Punctelia, Parmeliaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1886 r. William Nylander nadając mu nazwę Parmelia subrudecta. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1982 r. Hildur Krog przenosząc go do rodzaju Parmelia[1].

Synonimy nazwy naukowej[3]:

  • Parmelia borreri var. subrudecta (Nyl.) Clauzade & Cl. Roux 1982
  • Parmelia dubia var. foliosa B. de Lesd. 1954
  • Parmelia subrudecta Nyl. 1886

Nazwy polskie według W. Fałtynowicza[2].

Charakterystyka edytuj

Tworzy listkowatą, kolistą lub nieregularną plechę o średnicy do 10 cm. Jest głęboko wcinana, jej odcinki mają długość do 2 cm i szerokość 2–5 mm, stykają się brzegami lub zachodzą na siebie. Końce odcinków rozszerzają się do 8 mm i są zaokrąglone, wrębne lub wcinane. Powierzchnia górna barwy jasnoniebieskiej, niebieskawoszarej, żółtoszarej lub brunatnoszarej. Jest gładka, delikatnie siateczkowata, lub znajdują się na niej nieregularne wklęsłości. Występują na niej także pseudocyfelle mające postać białych plamek. Dolna strona plechy jest jasnobrunatna i znajdują się na niej jasne chwytniki[4].

Na odcinkach lub na ich brzegach występują drobne soralia o barwie brudnobiałej lub szarozielonawej. Początkowo występują oddzielnie, później zlewają się z sobą. Największe ich skupisko znajduje się w środku plechy[4].

Apotecja lekanorowe pojawiają się bardzo rzadko. Mają średnicę do 8 mm, czerwonobrunatne tarczki, a na brzeżku często występują soralia. Powstają w nich bezbarwne, jednokomórkowe, elipsoidalne zarodniki o rozmiarach 12–18 × 7–9 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[4].

Reakcje barwne: rdzeń i kora: KC + czerwony, C + karmin-czerwone, UV[5].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje na wszystkich kontynentach (z wyjątkiem Antarktydy), a także na wielu wyspach[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[2], jest jednak dość rzadki[4] i podlega ścisłej ochronie[7]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status VU – gatunek w sytuacji wysokiego ryzyka wymarcia w regionie[8].

Rozwija się głównie na korze drzew liściastych, rzadko drzew iglastych. Występuje w lasach, na terenach otwartych oraz na drzewach rosnących samotnie[4].

Gatunki podobne edytuj

Najbardziej podobny jest biedronecznik Jeckera (Punctelia jeckeri). Morfologicznie odróżnia się tym, że soralia posiada nie tylko na górnej powierzchni plechy, ale również na jej obrzeżach, przez co wygląda "sałatowato". Ponadto posiada czarne chwytniki (u P. subrudecta są one jasne). Biedronecznik wzniesiony (Punctelia ulophylla) jest uważany za synonim Punctelia jeckeri[9].

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-05-08]. (ang.).
  2. a b c Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2015-02-16]. (ang.).
  4. a b c d e Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. Irish Lichens. [dostęp 2015-05-08]. (ang.).
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-05-08].
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów. [dostęp 2015-01-04].
  8. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  9. Christensen, S. N. & Søchting, U. 2007: Notes on the genus Punctelia in Denmark. Graphis Scripta 19: 13–16. Stockholm. ISSN 0901-7593