Wikipedia

Bielica (obwód grodzieński)

wieś na Białorusi w obwodzie grodzieńskm

Bielica (biał. Беліца) – agromiasteczko (dawniej miasteczko) na Białorusi w rejonie lidzkim obwodu grodzieńskiego. Miejscowość położona jest na południe od Lidy na brzegu Niemna.

Bielica
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Bielica

Populacja (2009)
• liczba ludności


560[1]

Kod pocztowy

231314

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bielica”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bielica”
Ziemia53°39′N 25°19′E/53,650000 25,316667
Multimedia w Wikimedia Commons

Siedziba parafii prawosławnej (pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego)[2] i rzymskokatolickiej (pw. św. Jerzego Męczennika).

Historia edytuj

 
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego

Bielica została darowana przez Zygmunta Augusta Mikołajowi Radziwiłłowi Rudemu, który w 1553 r. oddał lokalny kościół kalwinom. W XVII w. odbywały się tutaj synody kalwińskie. W 1717 r. ewangelicy litewscy odbyli tu zjazd, który wysłał Michała Wołka Łaniewskiego do Augusta II ze skargami na prześladowania ewangelików po Sejmie Niemym[3]. W 1897 r. w Bielicy zamieszkiwało 679 Żydów, stanowili około 40% całej populacji miejscowości. Żydzi osiedlali się tu wcześniej, prawdopodobnie już XVI wieku[4]. Przed 1914 r. własność ks. Wittgensteina. Była tutaj przeprawa przez Niemen i stacja obserwacyjna i portowa.

Za II Rzeczypospolitej miejscowość należała do powiatu lidzkiego w województwie nowogródzkim.

Według spisu powszechnego z 1921 roku, liczebność Żydów spadła do 483 osób. Spowodowane było to trudną sytuacją gospodarczą, oraz działaniami wojennymi podczas I wojny światowej.

W 1941 roku, po wkroczeniu Niemców do Bielicy, większość domów żydowskich spalono. 23 lipca 1941 roku Niemcy zamordowali 36 lub 39 Żydów, mieszkańców Bielicy, w tym rabina Rutszejna. Mordu dokonano poza miastem, w pobliżu drogi do Słonimia. Resztę mieszkańców miasta wyznania mojżeszowego w ciągu kilku następnych tygodni wywieziono do Zdzięcioła, Lidy i Szczuczyna. Przeżyć udało się nielicznym[5].

Społeczność żydowska posiadała synagogę oraz cmentarz, na którym zachowało się kilkaset nagrobków, głównie granitowych kamieni, ale wśród nich są również macewy wykonane z kamieni młyńskich[6].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ БЕЛИЦА. Приход храма Воздвижение Креста Господня агрогородка Белица Лидского района Лидской епархии Белорусской Православной Церкви.. lida-eparhia.by. [dostęp 2021-01-23]. (ros.).
  3. ↑ W. Kriegseisen, Postanowienia Sejmu Niemego w kwestiach wyznaniowych i ich konsekwencje, w: Sejm Niemy, Warszawa 2019, s. 185.
  4. ↑ S. Spector, G. Wigoder, The encyclopedia of Jewish life before and during the Holocaust, New York 2001, s. 145
  5. ↑ Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2022-05-31].
  6. ↑ Cmentarz żydowski w Bielicy Jewish cemetery in Bielica Jewrejskoje kladbiszcze Bielica [online], cmentarze-zydowskie.pl [dostęp 2022-05-31].

Bibliografia edytuj

  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I. nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, Warszawa 1880-1914.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bielica_(obwód_grodzieński)&oldid=70478102”