Bill Johnston

William M. Johnston, Bill Johnston (ur. 2 listopada 1894 w San Francisco, zm. 1 maja 1946 w San Francisco) – amerykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu i mistrzostw USA, siedmiokrotny zdobywca Pucharu Davisa.

Bill Johnston

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1894 San Francisco
Data i miejsce śmierci	1 maja 1946 San Francisco
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Gra pojedyncza
Wimbledon	W (1923)
US Open	W (1915, 1919)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1920)
US Open	W (1915, 1916, 1920)

Kariera tenisowa

Johnston nauczył się grać w tenisa jako nastolatek, początkowo podpatrując graczy na publicznych kortach w San Francisco. Słynął głównie z topspinowego forhendu. Uderzenie to uchodziło za najlepszy forhend na świecie do czasu występów ekwadorskiego gracza, Pancho Segury. Amerykanin skutecznie grał również wolejem.

Startując w mistrzostwach USA (obecnie US Open) osiągnął łącznie 8 finałów. Mistrzem zawodów został w latach 1915 i 1919. W 1915 roku pokonał w spotkaniu o tytuł Maurice’a McLoughlina, a w edycji z 1919 roku Williama Tildena. Razem z Tildenem zmierzył się w finale w latach 1920, 1922–1925, ponosząc porażki. Dla odróżnienia od rywala Johnston nazywany był Little Bill. W 1916 roku przegrał finałowe spotkanie z Richardem N. Williamsem.

W grze podwójnej mistrzostw USA Johnston odniósł 3 triumfy, wszystkie z Clarencem Griffinem oraz dotarł do 1 finału. Para była najlepsza w latach 1915, 1916, 1920. W 1921 roku Johnston został zwycięzcą turnieju mikstowego, wspólnie z Mary Kendall Browne.

W 1923 roku Amerykanin wygrał Wimbledon, po pokonaniu w finale Francisa Huntera.

Johnston miał w swoim dorobku także tytuły mistrza USA na kortach ziemnych, w 1919 i 1920 roku w singlu, w 1919 roku w deblu z Samem Hardym.

Niezależnie od rywalizacji indywidualnej z Tildenem Johnston tworzył z nim skuteczny debel w Pucharze Davisa. Tych dwóch graczy decydowało o serii zwycięstw USA w Pucharze Davisa w latach 1920–1926, w tym okresie Johnston jedyną porażkę poniósł w 1923 roku z Australijczykiem Jamesem Outramem Andersonem. Zgodnie z ówczesnym regulaminem ekipa broniąca trofeum w kolejnej edycji rozgrywek występowała jedynie w finale, stając naprzeciw rywala wyłonionego z grona pretendentów. Do finału w 1920 roku Amerykanie przystępowali z pozycji pretendentów, mając na koncie zwycięstwa nad Francuzami i Brytyjczykami. W finale przeciwko Australii Johnston pokonał Geralda Pattersona i Normana Brookesa, a w parze z Tildenem zdobył także punkt deblowy. W 1921 roku w obronie Pucharu pokonał Japończyków Zenzō Shimizu i Ichiya Kumagae, w 1922 roku Australijczyków Pattersona i Johna Hawkesa, w 1923 roku Australijczyka Hawkesa (przegrał z Andersonem). W 1924 roku na pozycji drugiego singlisty Johnstona zastąpił Vincent Richards, a udział Johnstona ograniczył się do debla z Tildenem, w którym Amerykanie pokonali Pattersona i Patricka O’Harę Wooda. Kolejne trzy edycje to rywalizacja Amerykanów z Francją. W 1925 i 1926 roku Johnston w obu finałach zwyciężał z Reném Lacostem i Jeanem Borotrą, ale w 1927 roku to Francuzi zakończyli zwycięsko rywalizację. W tym finale Johnston poniósł dwie porażki, z Reném Lacostem i Henriem Cochetem, co przy porażce Tildena z Lacostem przesądziło o wyniku.

Wkrótce po nieudanym finale Pucharu Davisa w 1927 roku Johnston zakończył karierę. Od czasu służby wojskowej w czasie I wojny światowej jego zdrowie nie było w najlepszym stanie, zmarł w 1946 roku w wieku 51 lat na gruźlicę. W 1958 roku jego nazwisko wpisano do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (3–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1915	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Maurice McLoughlin	1:6, 6:0, 7:5, 10:8
Finalista	1.	1916	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Richard N. Williams	6:4, 4:6, 6:0, 2:6, 4:6
Zwycięzca	2.	1919	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	6:4, 6:4, 6:3
Finalista	2.	1920	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	1:6, 6:1, 5:7, 7:5, 3:6
Finalista	3.	1922	U.S. National Championships, Filadelfia	Trawiasta	William Tilden	6:4, 6:3, 2:6, 3:6, 4:6
Zwycięzca	3.	1923	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Francis Hunter	6:0, 6:3, 6:1
Finalista	4.	1923	U.S. National Championships, Filadelfia	Trawiasta	William Tilden	4:6, 1:6, 4:6
Finalista	5.	1924	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	1:6, 7:9, 2:6
Finalista	6.	1925	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	William Tilden	6:4, 9:11, 3:6, 6:4, 3:6

Gra podwójna (3–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1915	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Clarence Griffin	Tom Bundy Maurice McLoughlin	2:6, 6:3, 6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca	2.	1916	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Clarence Griffin	Ward Dawson Maurice McLoughlin	6:4, 6:3, 5:7, 6:3
Zwycięzca	3.	1920	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Clarence Griffin	Willis Davis Roland Roberts	6:2, 6:2, 6:3
Finalista	1.	1927	U.S. National Championships, Nowy Jork	Trawiasta	Richard N. Williams	Francis Hunter William Tilden	8:10, 3:6, 3:6

Gra mieszana (1–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1921	U.S. National Championships, Filadelfia	Trawiasta	Mary Kendall Browne	Molla Mallory William Tilden	3:6, 6:4, 6:3

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• ZbigniewZ. Dutkowski ZbigniewZ., T – jak tenis, JanJ. Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979 .
• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame