Bill Sidwell
Bill Sidwell, właśc Oswald William Thomas Sidwell (ur. 16 kwietnia 1920 w Goulburn) – australijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharu Davisa.
| ||
Państwo | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1920 Goulburn | |
Gra pojedyncza | ||
Najwyżej w rankingu | 10 (1949) | |
Australian Open | SF (1948–1950) | |
Roland Garros | 3R (1947) | |
Wimbledon | 4R (1950) | |
US Open | 3R (1947, 1948) | |
Gra podwójna | ||
Australian Open | F (1949) | |
Roland Garros | F (1947) | |
Wimbledon | F (1947, 1950) | |
US Open | W (1949) |
Kariera tenisowaEdytuj
Sidwell w swojej karierze w latach 1948–1950 dochodził do półfinału Australian Championships w grze pojedynczej[1]. W 1940 i 1947 był także w ćwierćfinale tego turnieju. W 1947 osiągnął finały trzech imprez w grze podwójnej, French Championships, Wimbledonu i U.S. National Championships. W 1949 przegrał finał debla Australian Championships i zdobył swój jedyny tytuł w tej konkurencji triumfując z Johnem Bromwichem podczas U.S. National Championships. Do ostatniego deblowego finału awansował w 1950 na Wimbledonie. W 1948 Sidwell został finalistą gry mieszanej Australian Championships.
W latach 1948–1949 reprezentował Australię w Pucharze Davisa notując bilans dwunastu zwycięstw i sześciu porażek. Edycje te zakończyły się przegranymi Australii w finałach ze Stanami Zjednoczonymi.
W 1949 klasyfikowany jako 10. tenisista na świecie przez United States National Lawn Tennis Association, czyli Amerykański Związek Tenisowy[2].
Finały w turniejach wielkoszlemowychEdytuj
Gra podwójna (1–5)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1947 | French Championships, Paryż | Ceglana | Tom Brown | Eustace Fannin Eric Sturgess |
4:6, 6:4, 4:6, 3:6 |
Finalista | 2. | 1947 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Tony Mottram | Bob Falkenburg Jack Kramer |
6:8, 3:6, 3:6 |
Finalista | 3. | 1947 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Bill Talbert | Jack Kramer Ted Schroeder |
4:6, 5:7, 3:6 |
Finalista | 4. | 1949 | Australian Championships, Adelaide | Trawiasta | Geoff Brown | John Bromwich Adrian Quist |
8:6, 5:7, 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 1949 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Bromwich | Frank Sedgman George Worthington |
6:4, 6:0, 6:1 |
Finalista | 5. | 1950 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Geoff Brown | John Bromwich Adrian Quist |
5:7, 6:3, 3:6, 6:3, 2:6 |
Gra mieszana (0–1)Edytuj
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 1948 | Australian Championships, Melbourne | Trawiasta | Thelma Coyne Long | Nancye Wynne Bolton Colin Long |
5:7, 6:4, 6:8 |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tennis Archives , Oswald William (Bill) Sidwell, www.tennisarchives.com [dostęp 2018-06-19] (ang.).
- ↑ Bill Sidwell, tennishistory.com.au [dostęp 2018-06-19] (ang.).
BibliografiaEdytuj
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 19 czerwca 2018].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 19 czerwca 2018].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 19 czerwca 2018].