Bitwa pod Łopusznem

Bitwa pod Łopusznem (znana także jako bitwa pod Wiśniowcem) miała miejsce 28 kwietnia 1512 roku.

Bitwa pod Łopusznem
(bitwa pod Wiśniowcem)
ilustracja
Czas

28 kwietnia 1512

Miejsce

pola pod Wiśniowcem oraz Łopusznem[1]

Terytorium

Ukraina

Wynik

wygrana Litwinów, Polaków, Rusinów

Strony konfliktu
Korona Królestwa Polskiego
Wielkie Księstwo Litewskie
Chanat Krymski
Dowódcy
Mikołaj Kamieniecki
Konstanty Ostrogski
Mengli I Girej
Siły
5000 kawalerii nieznane
Straty
1000 nieznane
brak współrzędnych

W bitwie tej wojska polsko-litewskie-ruskie pod dowództwem hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Kamienieckiego oraz hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Ostrogskiego rozbiły najazd Tatarów Krymskich, którymi dowodził Mengli I Girej.

Kawaleria polska, licząca 5 tysięcy żołnierzy, dowodzona przez Mikołaja Kamienieckiego, przy wsparciu oddziałów litewskich i ruskich, wycięła w pień hordę tatarską i uwolniła kilkunastotysięczny jasyr. Różne źródła podają straty Tatarów na 10 tysięcy, a nawet 24 tysiące wojowników. Biorąc pod uwagę, że cała armia Chanatu Krymskiego w czasie wojny rzadko przekraczała 40 tysięcy wojowników, należy uznać te informacje o stratach za przesadzone.

Przypisy edytuj

  1. Łopuszno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 273.

Bibliografia edytuj