Bitwa pod Ochrydą
Bitwa pod Ochrydą (alb. Beteja e Ohrit) – bitwa stoczona przez wojska osmańskie pod dowództwem Şeremeta beja i albańsko-weneckie, dowodzone przez Skanderbega, w dniu 14 lub 15 września 1464.
| Inwazja Turków Osmańskich na Bałkany | |||
| |||
| Czas |
14 lub 15 września 1464 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
W okolicach Ochrydy | ||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
Wyprawa Skanderbega na opanowaną przez Turków Macedonię | ||
| Wynik |
zwycięstwo Albańczyków i Wenecjan | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Macedonii Północnej  | |||
| 41°07′01″N 20°48′06″E/41,116944 20,801667 | |||
Geneza bitwy edytuj
W listopadzie 1463 papież Pius II ogłosił krucjatę przeciwko Turkom osmańskim. W gronie sojuszników papiestwa kluczową rolę odgrywał przywódca Albańczyków Skanderbeg, toczący od dwudziestu lat wojnę z Turcją. Władcy Florencji, Mediolanu i Neapolu, a także król Francji Ludwik XI odmówili udzielenia pomocy Skanderbegowi. Tylko Republika Wenecka skierowała do pomocy Albańczykom oddział złożony z 500 jazdy i 500 pieszych, pod komendą Antonio da Cosenzy, zwanego Cimarosto.
Po udanym ataku na Macedonię, który w 1462 przeprowadził Skanderbeg, Turcy zdecydowali się wzmocnić twierdze na tym terytorium. Sprawujący władzę w Ochrydzie, Şeremet bey otrzymał dodatkowe wsparcie 14 000 żołnierzy, co miało zapobiec kolejnemu atakowi ze strony Albanii. Kontyngent wenecki, dowodzony przez Cimarosto pozostał w Valikardhë (w pobliżu dzisiejszej Bulqizy), a główne siły Skanderbega zostały skierowane w stronę Ochrydy. Po dotarciu do Ochrydy, Skanderbeg przemówił do mieszkańców miasta, zachęcając ich aby wsparli oddziały chrześcijańskie. Mieszkańcy miasta utworzyli oddział złożony z 500 żołnierzy, który wystąpił przeciwko Turkom.
Przebieg bitwy edytuj
Pierwsza faza działań albańskich ograniczała się do prowokowania garnizonu osmańskiego. Aby sprowokować Turków do działania, jazda Skanderbega upozorowała ucieczkę spod murów miasta. Pozwoliło to wciągnąć Turków w pułapkę i doprowadzić do ich klęski. W końcowej fazie bitwy do walki włączył się także kontyngent wenecki.
Skutki bitwy edytuj
Straty tureckie przekraczały 10 tysięcy zabitych i wziętych do niewoli, straty albańsko-weneckie były nieznaczne. W niewoli znalazło się także 12 oficerów tureckich, za których Turcy zapłacili okup w wysokości 40 tysięcy dukatów. Mimo iż Skanderbegowi nie udało się zdobyć miasta, wenecka Signoria uznała zwycięstwo za decydujące o losach kampanii. Sułtan Mehmed II funkcję sandżakbeja w Ochrydzie powierzył janczarowi Ballabanowi Baderze, z pochodzenia Albańczykowi. On też miał za zadanie zlikwidować państwo Skanderbega.
Bibliografia edytuj
- Kristo Frashëri: Gjergj Kastrioti Skënderbeu: jeta dhe vepra, 1405–1468. Tirana: 2002. ISBN 99927-1-627-4. (alb.).
- Francione Gennaro: Skenderbeu: Një hero modern. Tirana: 2003, s. 169-170. ISBN 978-99927-38-75-7. (alb.).
- Harry Hodgkinson: Scanderbeg: From Ottoman Captive to Albanian Hero. Centre for Albanian Studies: 1999, s. 190-194. ISBN 1-873928-13-0.