Blaps inflata – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae.

Blaps inflata
Allard, 1880
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

czarnuchowate

Podrodzina

Tenebrioninae

Plemię

Blaptini

Podplemię

Blaptina

Rodzaj

Blaps

Gatunek

Blaps inflata

Gatunek ten został opisany w 1880 roku przez Vincenta Allarda. Klasyfikowany jest w grupie gatunków B. alternans. W obrębie tej grupy tworzy wraz z Blaps ovipennis i Blaps quedenfeldtii kompleks gatunków występujących w atlantyckim litoralu[1]. Wyniki badań przeprowadzonych przez Condamine i współpracowników, zarówno tych z 2011 jak i 2013 roku, wskazują, że zajmuje on pozycję siostrzaną względem Blaps quedenfeldtii[2][1]. Według wyników z 2013 roku linie ewolucyjne tych taksonów rozeszły się około 3 mln lat temu w pliocenie[2].

Blaps inflata jest żywicielem nicienia Gongylonema brevispiculum[3] oraz gregaryny Stylocephalus eastoni[4].

Chrząszcz ten jest endemitem Maroka ograniczonym w zasięgu do jego atlantyckiej strefy przybrzeżnej[1][4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Fabien L. Condamine, Laurent Soldati, Jean-Yves Rasplus, Gael J. Kergoat. New insights on systematics and phylogenetics of Mediterranean Blaps species (Coleoptera: Tenebrionidae: Blaptini), assessed through morphology and dense taxon sampling. „Systematic Entomology”. 36 (2), s. 340-361, 2011. DOI: 10.1111/j.1365-3113.2010.00567.x. 
  2. a b Fabien L. Condamine, Laurent Soldati, Anne-Laure Clamens, Jean-Yves Rasplus, Gael J. Kergoat. Diversification patterns and processes of wingless endemic insects in the Mediterranean Basin: historical biogeography of the genus Blaps (Coleoptera: Tenebrionidae). „Journal of Biogeography”. 40, s. 1899–1913, 2013. 
  3. George O. Poinar: Entomogenous Nematodes: A Manual and Host List of Insect-nematode Associations. E. J. Brill, 1975, s. 175.
  4. a b Isabelle Desportes, Joseph Schrével: Treatise on Zoology - Anatomy, Taxonomy, Biology. The Gregarines. Boston: 2013, s. 612.