Bloch (herb szlachecki)

Bloch − polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

W polu błękitnym nad srebrnym kołem kolejowym pół pierścienia srebrnego, z którego barku wychodzi srebrna strzała bez opierzenia.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie: białe między błękitnymi.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Na wstędze pod tarczą dewiza: OMNIA LABORE.

Nadany 22 listopada 1883 Janowi Gotlibowi Bloch, rzeczywistemu radcy stanu, przez cesarza Aleksandra III^[1].

Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:

Bloch. Rodzina o tym samym nazwisku używała herbu Ogończyk. Zwraca uwagę identyczność głównych godeł obu herbów.

↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 24.

Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Herb Bloch z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla