Bożena Grabda-Kazubska

Bożena Grabda-Kazubska
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1936 ; Włochy
Data i miejsce śmierci	19 października 1999 ; Milanówek
	profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk przyrodniczych
	Specjalność: parazytologia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1967 – parazytologia ; Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1976 ; Instytut Parazytologii im. Witolda Stefańskiego Polskiej Akademii Nauk
Profesura	1990 (ndzw.) 1996 (zw.)
	Odznaczenia

Bożena Grabda-Kazubska (ur. 18 marca 1936 we Włochach, zm. 19 października 1999 w Milanówku) – polska parazytolog.

Życiorys

Córka Jadwigi i Eugeniusza Grabdów, wybitnych parazytologów. Dzieciństwo spędziła w Michałówce koło Puław, na następnie w Bydgoszczy, gdzie w 1952 ukończyła liceum i zdała egzamin dojrzałości. Następnie studiowała na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, ukończyła je mając 21 lat w 1957. Następnie rozpoczęła pracę w Zakładzie Parazytologii PAN pod kierunkiem prof. Wincentego Lesława Wiśniewskiego, a po jego śmierci pracowała samodzielnie prowadząc badania nad przywrami. W 1967 uzyskała na Wydziale Biologii UW stopień doktora nauk przyrodniczych, a w 1976 habilitowała się. W 1990 uzyskała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1996 została nominowana na stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Parazytologii PAN. Od 1954 była członkiem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego, od 1955 Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego, członek Komitetu Parazytologii PAN. W latach 1986-1993 i 1995-1999 kierowała Studium Doktoranckim Instytutu Parazytologii PAN. Zasiadała w Radzie Naukowej Instytutu Parazytologii im. W. Stefańskiego PAN. Od 1961 do 1993 mieszkała w Pruszkowie, następnie w Milanówku, była działaczką Unii Wolności i członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej oraz Związku Kynologicznego. Zmarła nagle 19 października 1999, pochowana na cmentarzu parafialnym w Powsinie^[1].

Praca naukowa

Podczas studiów w 1954 i 1956 opublikowała pracę na temat pasożyta żaby wodnej, a następnie pasożytów żab jeziora Gołdapiwo. W latach 1958-1967 przygotowała ponad 20 prac dotyczących przywr, prowadziła badania nad cyklami rozwojowymi 14 gatunków przywr, badała też nicienie i kolcogłowy. Dorobek Bożeny Grabdy-Kazubskiej obejmuje 120 prac naukowych i referatów. Pełniła funkcję redaktora Acta Parastitologica oraz członkiem redakcji Folia Parasitologica i Wiadomości Parazytologicznych^[2].

Nagrody i odznaczenia

Nagroda Sekretarza Naukowego PAN (zespołowa)
Indywidualna Nagroda Sekretarza Naukowego PAN (dwukrotnie)
Indywidualna Nagroda Naukowa Wydziału Nauk Biologicznych PAN
Złoty Krzyż Zasługi (1998)

Przypisy

[1] Bożena Grabda-Kazubska (1936-1999), Przegląd Pruszkowski 1/2000 (63-64)

[2] Katarzyna Niewidomska, Bożena Grabda-Kazubska (1936-1999), Wiadomości Parazytologiczne r.2000 t.46 nr.1 s.169-183 (2)

[1]

[2]