Bożena Porzyńska
Bożena Antonina Porzyńska – polska śpiewaczka operowa i solowa (sopran, mezzosopran), pedagog, profesor śpiewu solowego, do jej najwybitniejszych wychowanków należą m.in. Dawid Jung[1] (tenor dramatyczny występujący w Rzymie, kantor papieski, doskonalił wokalistykę w Italii)[2], Katarzyna Mędlarska (sopran dramatyczny występująca we Włoszech)[3] i prof. dr hab. Aleksandra Bubicz-Mojsa (sopran koloraturowy)[4].
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Urodziła się w Landwarowie na Wileńszczyźnie w rodzinie o wielopokoleniowych tradycjach artystycznych (m.in. jej dziadek był pianistą i organistą). Naukę śpiewu rozpoczęła w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku-Wrzeszczu pod kierunkiem Haliny Mickiewiczówny, którą ukończyła w 1968 roku[5]. Równocześnie przez dwa lata zdobywała umiejętności aktorskie, pracując w gdańskim Teatrze Miniatura. Studia wokalne w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku w klasie śpiewu Barbary Bragińskiej-Iglikowskiej ukończyła z wyróżnieniem w 1974 roku. Już jako studentka rozpoczęła błyskawiczną karierę, zdobywając nagrody na trzech międzynarodowych konkursach wokalnych. Zadebiutowała w 1974 roku na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku partią Madame Butterfly w operze G. Pucciniego.
Nagrody w konkursach wokalnych[6] edytuj
- 1973 - IV nagroda w Tokio-Nagasaki za wykonanie partii Madame Butterfly z opery „Madame Butterfly” G.Pucciniego
- 1974 - III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francesco Vinas w Barcelonie
- 1974 - I nagrodę i Grand Prix oraz Wielka Waza Prezydenta Francji na XX Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie (Francja)[7]
- 1975 - Nagroda Wojewody Gdańskiego „za wybitne osiągnięcia w dziedzinie wokalistyki”
- 1976 - Złoty Medal na Festiwalu Śpiewaczym im. Kati Popowej w Pleven (Bułgaria)
- 2024 - za całokształt pracy artystycznej Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury (z okazji 80. rocznicy urodzin)[8]
Kariera artystyczna edytuj
W 1975 roku podjęła roczną współpracę z Teatrem Wielkim w Łodzi, by kolejne dwa sezony spędzić na scenie Opery Bałtyckiej w Gdańsku. W latach 1977-1981 była śpiewaczką w Teatrze Wielkim w Poznaniu, a w latach 1981-1984 śpiewała w Opery w Bydgoszczy. Potem w 1984-1989 powróciła na scenę Opery Bałtyckiej w Gdańsku.
Jako solistka teatrów operowych zasłynęła rolami w operach „Tosca” i „Madame Butterfly” G.Pucciniego, Miacaeli w „Carmen” G.Bizeta, Abigail w „Nabucco” G.Verdiego, Elzy z „Lohengrin” R.Wagnera, w tytułowych rolach w operach S.Moniuczki „Hrabina” i „Halka” oraz w „Eugeniuszu Onieginie” P.Czajkowskiego. W swoim repertuarze posiada 21 oper, partie oratoryjne oraz pieśni kompozytorów polskich i obcych.
Występowała w wielu krajach europejskich (Bułgaria, RFN, NRD, Hiszpania, Słowacja, Francja, Rumunia, Wielka Brytania, Czechosłowacja, Belgia, 'Włochy) a także w Stanach Zjednoczonych i ZSRR.
Nagrania edytuj
W swoim dorobku artystka posiada kasetowe nagrania muzyki wokalnej o tematyce patriotycznej i religijnej:
- Dar Ducha dla Ojczyzny – wspólnie z Andrzejem Nanowskim (organy)
- Polskie Kolędy
- Pieśni Religijne – Mój Krzyż - wspólnie z Andrzejem Nanowskim (organy)
- Pieśni Religijne – Dar Serca - wspólnie z Andrzejem Nanowskim (organy)
- Ave Maria - wspólnie z Romanem Peruckim (organy), Krystyną Jurecką – skrzypce i Szymonem Pawłowskim – trąbka
- Najpiękniejsze Pieśni Patriotyczne Kompozytorów Polskich - wspólnie z Anną Prabucką-Firlej (fortepian)
- Pieśń Legionowa - wspólnie z Anną Prabucką-Firlej (fortepian)
- Pieśń Religijna - wspólnie z Andrzejem Nanowskim (organy)
- Zbudzić się z ułudnych snów (płyta CD), nagrania arii z oper, m.in.: Stanisław Moniuszko, Giuseppe Verdi, Giacomo Puccini, Piotr Czajkowski i in[9].
Działalność pedagogiczna edytuj
W 1979 roku objęła stanowisko starszego wykładowcy w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Po przeniesieniu się do Gdańska, od 1982 roku, prowadzi klasę śpiewu solowego oraz naucza emisji głosu w Akademii Muzycznej w Gdańsku na Wydziale Aktorskim[10], obecnie w stopniu profesora tej uczelni. Jest także profesorem Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie prowadzi klasę śpiewu solowego. Ponadto wykłada w tej uczelni na Podyplomowym Studium Wokalistyki. Przez wiele lat prowadziła klasę śpiewu solowego w Szkole Muzycznej II st. im. Fryderyka Chopina w Gdańsku-Wrzeszczu. Przez dwa lata pracowała w Studium Wokalno-Aktorskim im. Danuty Baduszkowej przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.
Kariera naukowa edytuj
W 1986 roku uzyskała dyplom kwalifikacyjny I st., a w 2001 roku - dyplom kwalifikacyjny II st.
Inna działalność edytuj
- W latach 2004–2005 była członkiem prawicowej partii politycznej "Dom Ojczysty".
- Współpracowała ze Społeczną Fundacją Pamięci Narodu Polskiego - organizacją pozarządową o charakterze historyczno-patriotycznym, będąc jej Członkiem Zwyczajnym[11].
- Przewodniczyła jury III Wojewódzkiego Przeglądu Piosenki Patriotycznej w Gdyni (2010).
- Na stałe współpracuje z Instytutem Foniatrii w Gdańsku przy ustalaniu przyczyn powstawania chorób strun głosowych u wokalistów.
Przypisy edytuj
- ↑ Oficjalna strona prof. Bożeny Porzyńskiej. [dostęp 2022-12-27].
- ↑ Biografia. [dostęp 2022-12-27].
- ↑ Operabase. [dostęp 2022-12-27].
- ↑ Oficjalna strona Akademii Muzycznej w Łodzi. [dostęp 2022-12-27].
- ↑ Strona internetowa Zespołu Szkół Muzycznych w Gdańsku-Wrzeszczu - Absolwenci klasy śpiewu. [dostęp 2012-05-04].
- ↑ Strona domowa Bożeny Porzyńskiej - konkursy. [dostęp 2012-05-14].
- ↑ Palmarès des précédentes éditions -Théâtre du Capitole [online], web.archive.org, 26 marca 2018 [dostęp 2020-06-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-26].
- ↑ Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury
- ↑ Oficjalna strona serwisu aukcyjnego allegro - CD Bożena Porzyńska. [dostęp 2022-12-27].
- ↑ Barbara Długońska (opracowanie): Pedagodzy w latach 1947 – 1997. Strona internetowa Akademii Muzyczne im. St.Moniuszki w Gdańsku. [dostęp 2012-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-24)].
- ↑ Strona internetowa Fundacji Gospodarczej – Bezrobotnym SŁAWPOL Wolna Przedsiębiorczość – członkowie zwyczajni Fundacji. [dostęp 2012-05-14].
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona Bożeny Pożyńskiej. bozenaporzynska.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-28)].
- Przew. kwal. II Bożena Antonina Porzyńska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-05-14].[martwy link]