Boeing C-97 Stratofreighter

Boeing C-97 Stratofreighter (Boeing Model 367) – amerykański samolot transportowy, opracowany pod koniec II wojny światowej. Samolot skonstruowano przez połączenie nowego, powiększonego kadłuba z kadłubem i skrzydłami bombowca Boeing B-29 Superfortress.

Boeing C-97 Stratofreighter
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Boeing

Typ

wojskowy samolot transportowy

Załoga

4

Historia
Data oblotu

9 listopada 1944

Lata produkcji

1947–1958

Wycofanie ze służby

1978

Liczba egz.

888

Dane techniczne
Napęd

4 × Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major

Moc

4 × 2610 kW

Wymiary
Rozpiętość

43,07 m

Długość

35,81 m

Wysokość

11,7 m

Masa
Własna

37 410 kg

Startowa

max. 79 379 kg

Osiągi
Prędkość maks.

604 km/h

Prędkość przelotowa

482 km/h

Pułap

10 668 m

Zasięg

6920 km

Dane operacyjne
Liczba miejsc
96
Użytkownicy
Rzuty
Rzuty samolotu

Pierwszy prototyp – XC-97 – pokonał 9 stycznia 1945 trasę SeattleWaszyngton w ciągu zaledwie 6 godzin i 4 minut, osiągając średnią prędkość 616 km/h.

Prototyp otrzymał cztery 2200-konne silniki Wright R-3350 – maszyny seryjne wyposażano w mocniejsze, 3500-konne silniki Pratt & Whitney Wasp Major.

Samolot miał ładowność 16 ton, mógł przewozić 96 w pełni wyposażonych żołnierzy lub dwie ciężarówki czy dwa lekkie czołgi. Ładowanie ułatwiała wysuwana rampa w dolnej części ciśnieniowego kadłuba. Samolot wykorzystywano podczas wojny koreańskiej do ewakuacji rannych, misji poszukiwawczych i ratowniczych oraz jako latające centrum dowodzenia Dowództwa Strategicznych Sił Powietrznych (Strategic Air Command).

W latach 1947–1958 zbudowano 888 egzemplarzy C-97, w tym 811 latających cystern KC-97 Stratotanker. Maszyna ta stała się również podstawą do opracowania samolotu pasażerskiego Boeing 377 Stratocruiser.

Linki zewnętrzne

edytuj