Bolesław Łęczycki
Bolesław Łęczycki (ur. 17 listopada 1900 w Łęczycy, zm. 1971[1]) – polski rolnik, ogrodnik i polityk, poseł na Sejm PRL III i IV kadencji.
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1900 |
---|---|
Data śmierci |
1971 |
Poseł na Sejm PRL III i IV kadencji | |
Okres |
od 1961 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Życiorys
edytujSyn Aleksandra. Uzyskał wykształcenie średnie, z zawodu rolnik oraz ogrodnik. Był przewodniczącym spółdzielni produkcyjnej w Opiesinie. Należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, pełnił funkcję prezesa powiatowego komitetu partii w Sieradzu. W 1961 i 1965 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Sieradz. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego.
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Zduńskiej Woli[1].
Odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Informacje w serwisie Grobonet
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 411
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1