Bolesław Konrad Heilpern[a] (ur. 22 stycznia 1893 w Warszawie, zm. 19 listopada 1915 w Dębicy) – sierżant Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Bolesław Konrad Heilpern
Konrad
Ilustracja
sierżant sierżant
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1893
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1915
Dębica

Przebieg służby
Lata służby

1914–1915

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

5 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Życiorys

edytuj

Urodził się 22 stycznia 1893 w Warszawie, w rodzinie Maksymiliana (1856–1924), przyrodnika, nauczyciela i Ernestyny z domu Gutman[1][2].

Absolwent warszawskiego gimnazjum, następnie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej. Od roku 1912 członek Polskich Drużyn Strzeleckich[b], w których ukończył, w 1914 roku, szkołę podoficerską. W tym samym roku odbył praktyki inżynierskie na Smoleńszczyźnie. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do Warszawy. Po wyzwoleniu tego miasta (sierpień 1915) wyruszył, w szeregach Batalionu Warszawskiego, do Legionów Polskich[3][c].

Otrzymał przydział do 1 kompanii I batalionu 5 pułku piechoty, wchodzącego w skład I Brygady Legionów. 22 sierpnia 1915 roku, już w randze sierżanta, objął dowodzenie nad plutonem w tejże kompanii[3]. Szczególnie odznaczył się w walkach nad Styrem. 20 października 1915 w bitwie pod Kołkami razem z patrolem dotarł do okopów wroga pod Koszyszczami. Został wówczas ciężko ranny w wyniku wymiany ognia karabinowego[d]. Zmarł w szpitalu w Dębicy i spoczął na miejscowym cmentarzu. W maju 1916 roku jego zwłoki ekshumowano i przeniesiono na cmentarz Powązkowski w Warszawie - powtórny pogrzeb odbył się w dniu 21 maja 1916 roku. Spoczywa razem z siostrą Wandą (zmarłą w 1925 r., absolwentką Szkoły Dramatycznej) i matką Ernestyną (zmarłą w 1926 r.) - kwatera: 95, rząd: 3, miejsce: 22[4]. Bolesław Heilpern nie zdążył założyć rodziny[2].

Awansowany został również do stopnia starszego sierżanta[e].

Ordery i odznaczenia

edytuj
  1. W niektórych dokumentach jego nazwisko zapisywane jest błędnie jako Helipern.
  2. W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” podano, że Bolesław Heilpern należał od 1912 roku do Związku Strzeleckiego.
  3. W książce pod redakcją Bogusława Polaka „Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945” wskazano, że Bolesław Heilpern już od sierpnia 1914 roku służył w Legionach Polskich, w których został początkowo przydzielony do Baonu Warszawskiego na stanowisko dowódcy plutonu.
  4. W „Wykazie Legionistów Polskich 1914-1918” zamieszczonym na stronach Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku podano, że został ciężko ranny w dniu 19 listopada 1915 roku w czasie bitwy pod Kołkami i zmarł tego samego dnia w drodze do szpitala w Dębicy.
  5. W takim bowiem stopniu wykazany został w kartotece personalno-odznaczeniowej udostępnionej na stronach Wojskowego Biura Historycznego.

Przypisy

edytuj
  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b Polak (red.) 1993 ↓, s. 71.
  3. a b Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku ↓.
  4. Cmentarz Stare Powązki: Bolesław Heilpern, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-03-07].
  5. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 19.
  6. Bąbiński 1929 ↓, s. 80.
  7. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.

Bibliografia

edytuj