Bolesław Michoń (prokurator)
Bolesław Michoń (ur. 26 maja 1934, zm. 30 lipca 2002) – polski prawnik, prokurator, działacz społeczny.
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
prokurator |
Narodowość | |
Małżeństwo |
Zofia |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Życiorys
edytujUrodził się 26 maja 1934. W 1952 zdał maturę w I Państwowej Szkole Męskiej Stopnia Podstawowego i Licealnego w Sanoku[1][2]. Ukończył studia prawnicze. W okresie PRL pełnił stanowisko prokuratora rejonowego w Sanoku[3][4][5] przy tamtejszym Sądzie Rejonowym. Był jednym z prokuratorów oskarżających w sprawie karnej przed Sądem Wojewódzkim w Krośnie przeciwko Jerzemu Kuzianowi, skazanego w grudniu 1981 za zorganizowanie strajku w dniach 13 i 14 grudnia 1981 w Sanockich Zakładach Przemysłu Gumowego "Stomil" w Sanoku po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce[6].
Został członkiem Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego przy Miejskiej Radzie Narodowej w Sanoku w 1965, 1969, 1972, 1973[7]. Został wybrany radnym MRN w Sanoku w 1978 (zasiadł w Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego)[8]. Był działaczem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[9].
W latach 70. pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku[10]. Został wiceprzewodniczącym Komitetu Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980[11][12][13] oraz był w komitecie redakcyjnym wydanej z tej okazji publikacji pt. Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku)[14].
Działał na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Podczas jego pracy zawodowej wychowankowie Państwowego Domu Dziecka w Sanoku otrzymywali za pośrednictwem TPD książeczki mieszkaniowe, które zakładano z funduszów uzyskanych z orzeczeń prokuratorskich[15]. W styczniu 1988 został wybrany zastępcą przewodniczącego (Roman Daszyk) Zarządu Miejskiego TPD w Sanoku[16]. Współtworzył sanocki oddział Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej[17][18]. 19 września 1987 został członkiem Komitetu Społecznego ORMO w Sanoku[19].
Zmarł 30 lipca 2002. Jego żoną była Zofia (1933-2004). Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1987)[20][21]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1985)[22][23]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1988)[24]
- Srebrna odznaka „Zasłużony Działacz TPD” (1980)[25][26]
- Złota Odznaka „Zasłużony Działacz TPD” (1984)[27]
- Odznaka Specjalna ORMO (1978)[28]
- Odznaka „Zasłużony dla Sanoka” (1978)[29]
Przypisy
edytuj- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-01-07].
- ↑ Zbigniew Dańczyszyn: Narodziny Komitetu. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 10.
- ↑ Wiesław Koszela. Posiedzenie WKO w Sanoku. Stan bezpieczeństwa i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 13 (304) z 1-10 maja 1984.
- ↑ Mówi prokurator. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 31 (466) z 1-10 listopada 1988.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 237, 298, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Sprawa II K 30/81Ds. 1086/81. 13grudnia81.pl. [dostęp 2016-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 202, 216, 229, 239, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 255, 256, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 258, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Bogumiła Koszela. Sztandar i imię Marii Curie-Skłodowskiej dla II Liceum Ogólnokształcącego. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 6 (76), s. 5, 15-31 marca 1977.
- ↑ Komitet Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 8.
- ↑ Zbigniew Dańczyszyn: Narodziny Komitetu. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 9-12.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 260, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Komitet Zjazdu wychowanków Gimnazjum i I Liceum w Sanoku w 100-lecie szkoły 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 2.
- ↑ Bogumiła Koszela. W trosce o wychowanie w rodzinie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (363) z 20-31 grudnia 1985.
- ↑ Bogumiła Koszela. TPD – w działaniu dla dobra dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 4 (439) z 1-10 lutego 1988.
- ↑ K. Mogilany. Z historii Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. 40 lat w służbie człowieka. Mikołaj Szwan. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (349), s. 8, 17 lipca 1998.
- ↑ Z potrzeby serca. „Tygodnik Sanocki”, s. 5, Nr 48 (890) z 28 listopada 2008.
- ↑ Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 1-10 października 1987.
- ↑ W zakładach i instytucjach Podkarpacia. „Nowiny”, s. 2, Nr 168 z 21-22 lipca 1987.
- ↑ Zaszczytne wyróżnienia dla sanoczan. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1-2, Nr 22 (421) z 1-10 sierpnia 1987.
- ↑ Marian Struś. Dzień Edukacji Narodowej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 30 (357) z 20-31 października 1985.
- ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 261, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ W uznaniu żołnierskiego trudu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 31 (466) z 1-10 listopada 1988.
- ↑ Bogumiła Koszela. Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 35 (200), s. 5, 10-20 grudnia 1980.
- ↑ Bogumiła Koszela. Książeczki mieszkaniowe dzieciom w dniu Ich święta. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 18 (218) z 20-30 czerwca 1981.
- ↑ Bogumiła Koszela. Dorobek Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 36 (327) z 20-31 grudnia 1984.
- ↑ W 32 rocznicę powstania ORMO. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 8 (101) z 10-20 marca 1978.
- ↑ Z okazji Święta Pracy „Zasłużeni dla Sanoka”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 13 (106) z 1-10 maja 1978.