Boris Ananjew
Boris Giersimowicz Ananjew (ur
Boris Giersimowicz Ananjew (ur. 14 sierpnia 1907 we Władykaukazie, zm. 18 maja 1972 w Leningradzie) – radziecki psycholog i pedagog.
Życiorys
edytujPracę naukową rozpoczął w 1928 roku, od 1944 był profesorem Uniwersytetu Leningradzkiego. Od 1955 był członkiem Akademii Nauk Pedagogicznych ZSRR. W okresie najbardziej aktywnej działalności naukowo-badawczej, w latach 1951–1960, był dyrektorem Naukowo-Badawczego Instytutu Pedagogiki w Leningradzie.
Jego badania naukowe obejmowały zagadnienia psychologii ogólnej oraz psychologii dziecka. Badania koncentrowały się na problematyce wrażeń oraz spostrzeżeń. Jako dyrektor Instytutu kierował badaniami nad strukturami treści kształcenia ogólnego.
Ważniejsze prace
edytuj- Psichołogija piedagogiczeskoj ocenki, 1935
- Prostranstwiennoje razliczenije, 1955
- Psichołogija czuwstwiennogo poznanija, 1960
- Tieorija oszczuszczenij, 1961
- czełowiek kak priedmiet poznanija, 1968
- O problemach sowremiennogo czełowiekoznanija, 1977
- Izbrannyje psichołogiczeskije trudy, t. 1–2, 1980
Bibliografia
edytuj- Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie "Żak", 2001, s. 24. ISBN 83-88149-41-5.
Kontrola autorytatywna (osoba):