Wikipedia

Boris Pistorius

niemiecki prawnik i polityk (SPD)

Boris Pistorius (ur. 14 marca 1960 w Osnabrücku[1]) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (SPD), minister spraw wewnętrznych Dolnej Saksonii w rządach Stephana Weila, poseł do landtagu. Od 2023 minister obrony w rządzie Olafa Scholza.

Boris Pistorius
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1960
Osnabrück

Minister obrony Niemiec
Okres

od 19 stycznia 2023

Przynależność polityczna

Socjaldemokratyczna Partia Niemiec

Poprzednik

Christine Lambrecht

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Urodził się jako syn polityk Ursuli Pistorius(inne języki) i Ludwiga Pistoriusa[2]. Jego babka pochodziła z Wrocławia[3].

Egzamin maturalny zdał w Ernst-Moritz-Arndt Gymnasium w Osnabrücku (1978), kształcił się następnie w zawodzie handlowca. W latach 1981–1987 studiował prawo na Universität Osnabrück oraz na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze. W międzyczasie kształcił się również na Université catholique de l’Ouest w Angers[4]. W 1987 i 1990 zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia, w 1990 podjął praktykę w zawodzie adwokata[1].

W 1976 wstąpił do SPD[4]. W latach 1991–1995 był osobistym doradcą Gerharda Glogowskiego, ministra spraw wewnętrznych w rządzie Dolnej Saksonii. W latach 1995–1996 pełnił funkcję zastępcą szefa jego gabinetu[1]. Od 1997 kierował różnymi departamentami w administracji okręgu Weser-Ems[1]. W latach 1996–2013 zasiadał w radzie miejskiej w Osnabrücku. Od 1999 do 2002 pełnił funkcję zastępcy burmistrza tego miasta[1]. W 2006 wybrał wybory na burmistrza tej miejscowości, otrzymując poparcie na poziomie 55,5% i pokonując swojego konkurenta Wolfganga Grieserta[5]. Urząd ten sprawował do 2013. Był też członkiem rady nadzorczej operatora portu lotniczego Münster/Osnabrück[6]. Powołany w skład rady konsultacyjnej forum biznesu SPD[7] oraz rady kuratorów fundacji Robert-Enke-Stiftung[8].

19 lutego 2013, wkrótce po wyborach krajowych z tegoż roku, objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych i sportu w rządzie Dolnej Saksonii kierowanym przez Stephana Weila. Funkcję tę utrzymywał również w jego kolejnych gabinetach powoływanych w 2017 i 2022[9]. W wyborach w 2017 po raz pierwszy został wybrany na posła do landtagu, w 2022 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[9]. Został jednym z przedstawicieli Dolnej Saksonii w Bundesracie[10]. Wszedł w skład Zgromadzenia Parlamentarnego NATO jako zastępca członka[11].

W 2019 ubiegał się o wybór na współprzewodniczącego partii wraz z Petrą Köpping[12][13]. W pierwszej turze głosowania para zajęła 5. miejsce z wynikiem 14,6% głosów[14].

17 stycznia 2023 został desygnowany na stanowisko ministra obrony w rządzie kanclerza Olafa Scholza[15]. Urząd ten objął 19 stycznia tegoż roku[16].

Życie prywatne edytuj

Ma dwie córki z małżeństwa ze zmarłą w 2015 Sabine Pistorius. Później jego partnerką życiową była dziennikarka Doris Schröder-Köpf[17]. W 2019 wyróżniony nagrodą Schlesierschild, przyznawaną przez Ziomkostwo Śląskie[3].

Bibliografia edytuj

  1. ↑ a b c d e Innenminister Boris Pistorius. mi.niedersachsen.de. [dostęp 2021-10-23]. (niem.).
  2. ↑ Traueranzeigen von Ludwig Pistorius. noz.de, 2009. [dostęp 2021-11-13]. (niem.).
  3. ↑ a b Innenminister Pistorius mit Schlesierschild beim Deutschlandtreffen der Schlesier 2019 in Hannover ausgezeichnet. mi.niedersachsen.de, 17 czerwca 2019. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  4. ↑ a b Lebenslauf. boris-pistorius.de. [dostęp 2021-11-12]. (niem.).
  5. ↑ Kommunalwahl 2006: Vorläufiges Ergebnis der Stichwahl zur Direktwahlder Oberbürgermeisterin / des Oberbürgermeisters. nls.niedersachsen.de. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  6. ↑ Oberbürgermeister bilden Führungsspitze: Osnabrücker Oberbürgermeister Boris Pistorius zum stellvertretenden Vorsitzenden des Aufsichtsrates gewählt. noz.de, 24 marca 2011. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  7. ↑ Bernd Westphal und Anke Rehlinger koordinieren neu konstituierten Politischen Beirat des SPD-Wirtschaftsforums. spd-wirtschaftsforum.de, 1 lipca 2020. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  8. ↑ Kuratorium. robert-enke-stiftung.de. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  9. ↑ a b Boris Pistorius. landtag-niedersachsen.de. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  10. ↑ Boris Pistorius. bundesrat.de. [dostęp 2021-10-23]. (niem.).
  11. ↑ Pistorius Boris. nato-pa.int. [dostęp 2023-01-19]. (ang.).
  12. ↑ Christoph Hickmann, Veit Medick, Christian Teevs: Köpping und Pistorius bringen Steuersenkungen ins Spiel. spiegel.de, 29 sierpnia 2019. [dostęp 2021-10-23]. (niem.).
  13. ↑ Factbox: Aspiring leaders of Germany’s Social Democrats. reuters.com, 23 października 2019. [dostęp 2021-10-23]. (ang.).
  14. ↑ Ergebnisse der Mitgliederbefragung zur Wahl des neuen Parteivorsitzes. spd.de, 26 października 2019. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  15. ↑ Niedersachsens Innenminister Pistorius wird neuer Verteidigungsminister. tagesschau.de, 17 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
  16. ↑ Aushändigung der Entlassungsurkunde an Bundesministerin Christine Lambrecht und Überreichung der Ernennungsurkunde an Boris Pistorius zum Bundesminister der Verteidigung. bundespraesident.de, 19 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-19]. (niem.).
  17. ↑ Doris Schröder-Köpf ist wieder Single. n-tv.de, 9 czerwca 2022. [dostęp 2023-01-17]. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Boris_Pistorius&oldid=73626042”