Angers

Angers
	miasto i gmina
	Herb
Państwo	Francja
Region	Kraj Loary
Departament	Maine i Loara
Okręg	Angers
Kod INSEE	49007
Powierzchnia	42,69 km²
Wysokość	20 m n.p.m.
Populacja (2018); • liczba ludności	; 157 577
• gęstość	3691 os./km²
Kod pocztowy	49000
	Położenie na mapie Maine i Loary Angers
	Położenie na mapie Francji Angers
	Położenie na mapie Kraju Loary Angers
	47°28′N 0°33′W/47,466667 -0,550000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa
	Portal Francja

Angers – miasto i gmina w zachodniej Francji leżące przy ujściu rzeki Maine do Loary, w regionie Kraju Loary, w departamencie Maine i Loara.

Dane ogólneEdytuj

Według danych na rok 2018, gminę zamieszkuje 157 577 osób^[2], a gęstość zaludnienia wynosiła 3691 osób/km² (wśród 1504 gmin Kraju Loary Angers plasuje się na 3. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 113.). Miasto jest centrum aglomeracji Angers Loire Metropolia z 283 000 mieszkańcami i z powierzchnią 510 km², która zawiera 31 gmin.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare d’Angers-Maitre-Ecole

GeografiaEdytuj

Rzeka La Maine przepływająca przez Angers

Angers, prefektura Maine i Loara, jest starożytną stolicą Andegawenii. Aglomeracja miasta Angers jest położona w dolinie rzeki Loary, choć samo miasto jest położone nad brzegiem rzeki Maine, kilka kilometrów od jej ujścia do Loary. W pobliżu znajduje się także jezioro sztuczne nazwane Lac de Maine.

Antyczny port z silną działalnością rzeczną. Miejsce przepływu towarów między Paryżem, Wandeą i departamentem Loara Atlantycka.

Gminy granicząceEdytuj

Avrillé	Cantenay-Épinard, Écouflant	Saint-Sylvain-d’Anjou
Beaucouzé		Trélazé, Saint-Barthélemy-d’Anjou
Bouchemaine	Sainte-Gemmes-sur-Loire	Les Ponts-de-Cé

TransportEdytuj

Autostrada A11 pomiędzy Paryżem i Nantes
Autostrada A87 pomiędzy Cholet i La Roche-sur-Yon
Autostrada A85 pomiędzy Saumur i Tours
Linia tramwajowa łącząca Avrillé Ardenne z Angers La Roseraie

HistoriaEdytuj

Starożytna osada celtycka, później rzymska. Od XII wieku stolica hrabstwa Andegawenii. Okres świetności miasta przypada na czasy Andegawenów i Plantagenetów.

Siedziba polskich władz na uchodźstwieEdytuj

W okresie od listopada 1939 do czerwca 1940 roku w Angers mieściła się siedziba Polskiego Rządu na Uchodźstwie z gen. Władysławem Sikorskim jako Premierem, oraz rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Władysława Raczkiewicza (pałac Pignerolle). Siedziba polskich władz w Angers miała status eksterytorialny.

Château de Pignerolle w Angers – rezydencja władz RP na uchodźstwie od XII 1939 do VI 1940

Gen. Władysław Sikorski – premier polskiego Rządu na Uchodźstwie, urzędującego od XII 1939 do VI 1940 w Angers

WspółczesnośćEdytuj

Obecnie miasto jest centrum handlowym regionu, uprawy winorośli i zbóż (targi rolne). Różnorodny przemysł m.in. wyrób win i likierów. Ważny ośrodek naukowy (2 uniwersytety, wyższa szkoła rolnicza). Mieści się tu jedna z agencji Unii Europejskiej – Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin.

SportEdytuj

Angers SCO – klub piłkarski, grający obecnie w Ligue 1.
Ducs d'Angers – klub hokejowy, występujący w Ligue Magnus.

EdukacjaEdytuj

Angers jest także znaczącym ośrodkiem akademickim w regionie. Miasto ma charakter studencki za sprawą min. Uniwersytetu d’Angers, gdzie studiuje około 18 tys. osób, Uniwersytetu Katolickiego czy jedną z najlepszych szkół handlowych we Francji – École supérieure des sciences commerciales d'Angers (ESSCA)^[3].

Znane osobistości urodzone w AngersEdytuj

René II Lotaryński – książę i hrabia francuski;
Józef Wrzesiński – założyciel międzynarodowego ruchu pomocy ATD Czwarty Świat;
Nicolas Mahut – zawodowy tenisista francuski;
Felix Legueu – lekarz urolog i ginekolog;
Julien Bahain – wioślarz;
Jean Bodin – prawnik, teoretyk państwa, autor Sześciu ksiąg o Rzeczypospolitej;
Henri Dutilleux – kompozytor;
Camille Lepage – fotoreporterka;
Joseph Proust – chemik;
Nicolas Maurice Arthus – fizjolog i immunolog, odkrywca zjawiska nazwanego jego imieniem.
Valérie Trierweiler – była pierwsza dama Francji

ZabytkiEdytuj

Opactwo Ronceray z XI wieku
Warowny zamek z siedemnastoma wieżami z XIII wieku, o wysokości dochodzącej do 60 metrów.
Katedra Saint-Maurice (XII-XIII wiek),
Szpital św. Jana z XII wieku (obecnie muzeum archeologiczne)
Pałac biskupi z XII – XVI wieku,
Kaplica z XV wieku,
Opactwo Saint-Aubin (XI wiek),
Uniwersytet Andegaweński (średniowieczny, reaktywowany w 1875 roku).