Nantes

	Nantes
	Nantes
Herb	Flaga
Państwo	Francja
Region	Kraj Loary
Departament	Loara Atlantycka
Okręg	Nantes
Kod INSEE	44109
Mer	Johanna Rolland (kadencja 2014-2020)
Powierzchnia	65,19 km²
Populacja (2017); • liczba ludności	; 309 346
• gęstość	4745 os./km²
Kod pocztowy	44000, 44100, 44200, 44300
	Położenie na mapie Francji Nantes
	47°13′N 1°33′W/47,216667 -1,550000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa
	Portal Francja

Nantes (bret. Naoned) – miasto w zachodniej Francji, port nad Loarą (w regionie Kraj Loary, w departamencie Loara Atlantycka), historyczna stolica Bretanii.

Według danych z 2017 gminę zamieszkiwało 309 346 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 4745 osób/km².

Nantes było miejscem wydania edyktu nantejskiego oraz narodzin pisarza Juliusza Verne’a, twórcy literatury fantastyczno-naukowej.

W związku z intensywnym rozwojem, miasto jest doceniane w licznych rankingach. W 2004 Nantes zostało uznane przez Time Magazine "najlepszym miastem do życia w Europie"^[3]. W 2018 Nantes zostało uznane przez portal The Local oraz magazyn l'Express najlepszym miastem do pracy we Francji^[4]^[5]. W 2019 Nantes zwyciężyło również w konkursie Komisji Europejskiej otrzymując tytuł Europejskiej Stolicy Innowacji 2019^[6].

Z uwagi na wysoki poziom życia i ochrony środowiska Komisja Europejska przyznała w 2013 Nantes tytuł Zielonej Stolicy Europy^[7].

W mieście ma swoją siedzibę klub piłkarski FC Nantes.

HistoriaEdytuj

ok. 70 p.n.e. – założenie miasta przez Celtów;
937 – Alan II Krzywobrody książę Bretanii ustanawia Nantes stolicą;
843 – miasto zdobyli i spalili wikingowie^[8]
1598 – Henryk IV Burbon podpisał tu edykt wprowadzający wolność wyznania i równouprawnienie protestantów wobec katolików;
XVI wiek – rozwój miasta dzięki portowi morskiemu;

ZabytkiEdytuj

Gotycka katedra św. Piotra i Pawła (budowana w latach 1434 – 1891), wewnątrz znajduje się renesansowy grobowiec Franciszka II i jego żony Małgorzaty de Foix autorstwa Michela Colombe. Grobowiec otaczają posągi przedstawiające 4 cnoty kardynalne – sprawiedliwość, męstwo, roztropność i umiarkowanie;
Gotycki dom kapituły
Zamek książąt Bretanii ( XV – XVIII w.)
Kościół Św. Krzyża ( XVII w.)
Place Royale z zabudową z XVIII wieku zrekonstruowaną po zniszczeniach II wojny światowej
Domy (XVI – XVII w.)

Katedra, fasada
Zamek książąt Bretanii
Place Royale

InfrastrukturaEdytuj

Na południowy zachód zaledwie kilka kilometrów od centrum Nantes położony jest międzynarodowy port lotniczy Nantes Atlantique. Lotnisko ma połączenia regularne z 60 miastami w tym loty krajowe, europejskie i dalekodystansowe. W 2012 lotnisko obsłużyło ponad 3,6 mln pasażerów. Z kolei kilkanaście kilometrów na północ znajduje się kolejny port lotniczy Saint-Nazaire. Ten port jest ważny ze względu na przesyły towarów – cargo. Jest jednym z głównych portów, które obsługują firmę Airbus^[9].

Sieć głównych dróg otaczających Nantes

Nantes posiada obwodnice i doskonałe połączenie dzięki bliskości autostrad. Autostrada A11 prowadzi w kierunku Angers, aż do Paryża, natomiast A83 gwarantuje szybkie połączenie do Bordeaux przez Niort i Poitiers.

Nantes posiada także bardzo dobrze rozbudowaną sieć transportu miejskiego za sprawą licznych linii autobusowych oraz tramwajowych, a także wykorzystuje transport wodny. Każdego dnia z transportu publicznego korzysta ponad 2 miliony osób (dane za 2012)^[10].

Tak jak ma to miejsce w większości francuskich miast w centrum Nantes jest dworzec kolejowy Gare de Nantes, który łączy miasto poprzez regionalną kolej jak i na peronach codziennie pojawiają się szybkie pociągi TGV.

Miasta partnerskieEdytuj

EdukacjaEdytuj

Zobacz teżEdytuj

Pomnik Zniesienia Niewolnictwa

PrzypisyEdytuj

↑ nantesmetropole.fr: MME Johanna ROLLAND (fr.). [dostęp 2014-07-09].
↑ INSEE: Populations légales 2017 – Commune de Nantes (fr.). [dostęp 2020-03-30].
↑ Grenoble et Nantes distinguées par le magazine "Time", 23 sierpnia 2004 [dostęp 2019-12-12] (fr.).
↑ Why the best place to work in France right now is... Nantes, www.thelocal.fr, 20 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (ang.).
↑ Le palmarès 2017 des villes où il fait bon vivre et travailler, LExpress.fr, 19 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (fr.).
↑ The European Capital of Innovation (iCapital) Award, European Commission - European Commission [dostęp 2019-12-12] (ang.).
↑ European Green Capital, ec.europa.eu [dostęp 2019-12-12] .
↑ Aron J. Guriewicz: Wyprawy wikingów. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.
↑ Broszura informacyjna Portu Lotniczego Nantes Atlanique, dostęp: 5.03.2014r.
↑ Oficjalna strona transportu miejskiego w Nantes – TAN, dostęp: 5.03.2014r.

BibliografiaEdytuj

Baedeker – Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2007, s. 565-569. ISBN 978-3-8297-6493-3.
Praca zbiorowa: Lonely Planet France. Wyd. VIII. Lonely Planet, 2009, s. 651. ISBN 978-174-104-915-2.Sprawdź autora:1.

[1] tesmetropole.fr: MME Johanna ROLLAND (fr.). [dostęp 2014-07-09].

[2] INSEE: Populations légales 2017 – Commune de Nantes (fr.). [dostęp 2020-03-30].

[3] Grenoble et Nantes distinguées par le magazine "Time", 23 sierpnia 2004 [dostęp 2019-12-12] (fr.).

[4] Why the best place to work in France right now is... Nantes, www.thelocal.fr, 20 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (ang.).

[5] Le palmarès 2017 des villes où il fait bon vivre et travailler, LExpress.fr, 19 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (fr.).

[6] The European Capital of Innovation (iCapital) Award, European Commission - European Commission [dostęp 2019-12-12] (ang.).

[7] European Green Capital, ec.europa.eu [dostęp 2019-12-12] .

[8] Aron J. Guriewicz: Wyprawy wikingów. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.

[9] Broszura informacyjna Portu Lotniczego Nantes Atlanique, dostęp: 5.03.2014r.

[10] Oficjalna strona transportu miejskiego w Nantes – TAN, dostęp: 5.03.2014r.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]