Nantes
Nantes (bret. Naoned) – miasto w zachodniej Francji, port nad Loarą (w regionie Kraj Loary, w departamencie Loara Atlantycka), historyczna stolica Bretanii.
| gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||
| Departament | |||||
| Okręg | |||||
| Kod INSEE |
44109 | ||||
| Mer |
Johanna Rolland (kadencja 2014-2020)[1] | ||||
| Powierzchnia |
65,19 km² | ||||
| Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
4897,7 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
44000, 44100, 44200, 44300 | ||||
Położenie na mapie Loary Atlantyckiej  | |||||
Położenie na mapie Francji  | |||||
Położenie na mapie Kraju Loary  | |||||
 47°13′N 1°33′W/47,216667 -1,550000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Portal  Francja
| |||||
Według danych z 2018 gminę zamieszkiwało 319 284 osób[2], a gęstość zaludnienia wynosiła 4897,7 osób/km².
Nantes było miejscem wydania edyktu nantejskiego oraz narodzin pisarza Juliusza Verne’a, twórcy literatury fantastycznonaukowej.
W związku z intensywnym rozwojem, miasto jest doceniane w licznych rankingach. W 2004 Nantes zostało uznane przez Time Magazine „najlepszym miastem do życia w Europie”[3]. W 2018 Nantes zostało uznane przez portal The Local oraz magazyn l’Express najlepszym miastem do pracy we Francji[4][5]. W 2019 Nantes zwyciężyło również w konkursie Komisji Europejskiej otrzymując tytuł Europejskiej Stolicy Innowacji 2019[6].
Z uwagi na wysoki poziom życia i ochrony środowiska Komisja Europejska przyznała w 2013 Nantes tytuł Zielonej Stolicy Europy[7].
W mieście ma swoją siedzibę klub piłkarski FC Nantes.
HistoriaEdytuj
- ok. 70 p.n.e. – założenie miasta przez Celtów
- 843 – miasto zdobyli i spalili wikingowie[8]
- 937 – Alan II Krętobrody książę Bretanii ustanawia Nantes stolicą[8]
- XVI wiek – rozwój miasta dzięki portowi morskiemu
- 1598 – Henryk IV Burbon podpisał tu edykt wprowadzający wolność wyznania i równouprawnienie protestantów wobec katolików
ZabytkiEdytuj
- Gotycka katedra św. Piotra i Pawła (budowana w latach 1434–1891), wewnątrz znajduje się renesansowy grobowiec Franciszka II i jego żony Małgorzaty de Foix autorstwa Michela Colombe. Grobowiec otaczają posągi przedstawiające 4 cnoty kardynalne – sprawiedliwość, męstwo, roztropność i umiarkowanie;
- Gotycki dom kapituły
- Zamek książąt Bretanii (XV – XVIII w.)
- Kościół Św. Krzyża (XVII w.)
- Place Royale z zabudową z XVIII wieku zrekonstruowaną po zniszczeniach II wojny światowej
- Domy (XVI – XVII w.)
- Modernistyczny blok mieszkalny zwany Unité d'Habitation autorstwa Le Corbusiera w Nantes-Rezé (1955), który został wpisany do rejestru zabytków w 2001[9][10][11]. Blok mieszkalny wznoszący się na betonowych filarach został celowo ulokowany przez architekta w stawie z kaczkami aby zintegrować go z naturą[12]. Budynek został wyposażony także w kładkę i pomost nad stawem oraz w basen i przedszkole na dachu[13]. Taras widokowy na dachu, hol i mieszkanie pokazowe nr. 601 są dostępne do zwiedzania. Nad dachem widoczny jest podniebny pomost, który wystaje poza obrys budynku.
Katedra, fasada
Zamek książąt Bretanii
XVIII-wieczne kamienice kupieckie na Wyspie Feydeau połączonej z miastem w 1936. Trawnik ulokowano w miejscu dawnego biegu rzeki Loary
Place Royale
InfrastrukturaEdytuj
Na południowy zachód zaledwie kilka kilometrów od centrum Nantes położony jest międzynarodowy port lotniczy Nantes Atlantique. Lotnisko ma połączenia regularne z 60 miastami w tym loty krajowe, europejskie i dalekodystansowe. W 2012 lotnisko obsłużyło ponad 3,6 mln pasażerów. Z kolei kilkanaście kilometrów na północ znajduje się kolejny port lotniczy Saint-Nazaire. Ten port jest ważny ze względu na przesyły towarów – cargo. Jest jednym z głównych portów, które obsługują firmę Airbus[14].
Nantes posiada obwodnice i doskonałe połączenie dzięki bliskości autostrad. Autostrada A11 prowadzi w kierunku Angers, aż do Paryża, natomiast A83 gwarantuje szybkie połączenie do Bordeaux przez Niort i Poitiers.
Nantes posiada także bardzo dobrze rozbudowaną sieć transportu miejskiego za sprawą licznych linii autobusowych oraz tramwajowych, a także wykorzystuje transport wodny. Każdego dnia z transportu publicznego korzysta ponad 2 miliony osób (dane za 2012)[15].
Tak jak ma to miejsce w większości francuskich miast w centrum Nantes jest dworzec kolejowy – Gare de Nantes, który łączy miasto poprzez regionalną kolej, jak i na peronach codziennie pojawiają się pociągi dużych prędkości TGV.
EdukacjaEdytuj
Miasta partnerskieEdytuj
Cardiff, Wielka Brytania
Saarbrücken, Niemcy
Tbilisi, Gruzja
Seattle, Stany Zjednoczone- Jacksonville, Stany Zjednoczone
Qingdao, Chińska Republika Ludowa
Niigata, Japonia
Cochabamba, Boliwia
Durban, Południowa Afryka
Recife, Brazylia
Agadir, Maroko
Rufisque, Senegal
Dschang, Kamerun
Kluż-Napoka, Rumunia- Saint Martinville, Stany Zjednoczone
Jerycho, Palestyna
Pétionville, Haiti- Desdunes, Haiti
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ nantesmetropole.fr: MME Johanna ROLLAND (fr.). [dostęp 2014-07-09].
- ↑ Populations légales 2018 − Ces données sont disponibles sur toutes les communes de France hors Mayotte | Insee, www.insee.fr [dostęp 2021-04-08].
- ↑ Grenoble et Nantes distinguées par le magazine „Time”, 23 sierpnia 2004 [dostęp 2019-12-12] (fr.).
- ↑ Why the best place to work in France right now is... Nantes, www.thelocal.fr, 20 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (ang.).
- ↑ Le palmarès 2017 des villes où il fait bon vivre et travailler, LExpress.fr, 19 lutego 2018 [dostęp 2019-12-12] (fr.).
- ↑ The European Capital of Innovation (iCapital) Award, European Commission – European Commission [dostęp 2019-12-12] (ang.).
- ↑ European Green Capital, ec.europa.eu [dostęp 2019-12-12].
- ↑ a b Aron J. Guriewicz: Wyprawy wikingów. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969.
- ↑ Unité d'Habitation of Nantes-Rezé MASSACHUSETTS INSTITUTE OF TECHNOLOGY 1962 https://dome.mit.edu/handle/1721.3/138789
- ↑ Unité d'Habitation of Nantes-Rezé MASSACHUSETTS INSTITUTE OF TECHNOLOGY 1962 https://dome.mit.edu/handle/1721.3/138792
- ↑ Unité d'Habitation of Nantes-Rezé MASSACHUSETTS INSTITUTE OF TECHNOLOGY 1962 https://dome.mit.edu/handle/1721.3/138793
- ↑ https://nantes-histoire.forumactif.org/t54-la-cite-radieuse-du-corbusier
- ↑ Lucien Hervé http://www.fondationlecorbusier.fr/corbuweb/morpheus.aspx?sysId=13&IrisObjectId=4446&sysLanguage=fr-fr&itemPos=3&itemCount=10&sysParentId=50
- ↑ Broszura informacyjna Portu Lotniczego Nantes Atlanique, dostęp: 2014-03-05 r.
- ↑ Oficjalna strona transportu miejskiego w Nantes – TAN, dostęp: 2014-03-05r.
BibliografiaEdytuj
- Baedeker – Francja. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2007, s. 565–569. ISBN 978-3-8297-6493-3.
- Praca zbiorowa: Lonely Planet France. Wyd. VIII. Lonely Planet, 2009, s. 651. ISBN 978-174-104-915-2.