Loara
Loara (fr. Loire) – najdłuższa rzeka Francji. Jej długość wynosi 1020 km, a powierzchnia dorzecza 120,5 tys. km². Źródła Loara bierze w na stokach Gerbier-de-Jonc we wschodniej części Masywu Centralnego, a uchodzi do Zatoki Biskajskiej (Ocean Atlantycki) w postaci estuarium.
| ||
 Loara w Orleanie | ||
| Kontynent | Europa | |
| Państwo |  Francja
| |
| Rzeka | ||
| Długość | 1020 km | |
| Powierzchnia zlewni | 120,5 tys. km² | |
| Źródło | ||
| Miejsce | na stokach Gerbier-de-Jonc we wschodniej części Masywu Centralnego | |
| Współrzędne | 44°50′30″N 4°13′07″E/44,841667 4,218611 | |
| Ujście | ||
| Recypient | Zatoka Biskajska | |
| Miejsce | w postaci estuarium w okolicach miasta Saint-Nazaire | |
| Współrzędne | 47°16′12″N 2°11′04″W/47,270000 -2,184444 | |
| Mapa | ||
| ||
Położenie na mapie Francji   źródło  ujście | ||
Dla statków morskich Loara jest dostępna do Nantes. Rzeka posiada połączenia z Sekwaną i Saoną za pomocą kanałów. Cechują ją duże wahania stanu wód. W dolinie środkowej Loary obecny zespół gotycko-renesansowych zamków, między innymi w Angers, Chambord, Blois, Chaumont, Montsoreau, Amboise, Chenonceaux i Azay-le-Rideau[1].
Główne dopływy[1]:
Ważniejsze miasta nad Loarą: Roanne, Orlean, Tours, Nantes, Saint-Nazaire[1].